Sprawa ze skargi na bezczynność Wojewody w przedmiocie zezwolenia na osiedlenie się
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Felicja Kajut (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Alina Dominiak, Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Agnieszka Rupińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi D.C.C. na bezczynność Wojewody w przedmiocie zezwolenia na osiedlenie się 1. zobowiązuje Wojewodę do wydania decyzji w przedmiocie wniosku D.C.C. o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się w terminie 30 dni od dnia zwrotu akt administracyjnych, 2. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącej D.C.C. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/5

W dniu 28 kwietnia 2009 r. do [...] Urzędu Wojewódzkiego wpłynął wniosek podpisany przez D. C. C. o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się.

Do wniosku załączone zostały m.in. kserokopie paszportów kostarykańskiego i polskiego tymczasowego (wskazujących odpowiednio obywatelstwo jako kostarykańskie i polskie) oraz decyzja o odmowie stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego.

Pismem z dnia 26 maja 2009 r. Wojewoda wskazując art. 71 a ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach pozostawił w/w wniosek bez rozpoznania. Organ podniósł, że wniosek ten został złożony przez osobę, która na terytorium RP przebywa bez wymaganego dokumentu pobytowego a więc nielegalnie.

W dniu 10 czerwca 2009 r. do [...] Urzędu Wojewódzkiego wpłynęło z kolei zażalenie na pozostawienie podania bez rozpoznania wniesione przez przedstawicieli ustawowych w/w, tj. T. C. i D. K. C. M.

W uzasadnieniu tego zażalenia wskazano, że adresatem normy z art. 71 a ust. 2 ustawy o cudzoziemcach może być wyłącznie osoba pełnoletnia. Co istotne, dzieci przekroczyły polską granicę na podstawie ważnego paszportu tymczasowego wydanego przez polskiego konsula w San Jose, który to dokument potwierdzał ich polskie obywatelstwo.

Decyzja organu odmawiająca stwierdzenia obywatelstwa polskiego została wydana w dniu 1 kwietnia 2009 r. i nie odnosi się w żaden sposób do faktu wydania paszportu tymczasowego. Po jej otrzymaniu podjęte zostały więc kroki zmierzające do potwierdzenia legalności pobytu w Polsce.

Wojewoda zajmując stanowisko w sprawie przedmiotowych okoliczności nie wziął pod uwagę.

Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców postanowieniem z dnia 23 lipca 2009 r. w oparciu o art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (dalej w skrócie k.p.a.) uznał w/w zażalenie za nieuzasadnione.

W ocenie organu pozostawienie przez Wojewodę wniosku bez rozpoznania było zasadne, gdyż małoletnia D. C. C. - strona tego postępowania reprezentowana przez przedstawicieli ustawowych - w dniu składania przebywała na terytorium RP nielegalnie.

W świetle okoliczności faktycznych rodzice małoletniego mogą ubiegać się o zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony w trybie art. 53a ust. 2 ustawy o cudzoziemcach.

W dniu 12 października 2009 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wpłynęła skarga D. C. C. na bezczynność Wojewody "w przedmiocie wydania decyzji o zezwoleniu na osiedlenie się i na postanowienie Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców [...] za nieuzasadnione.".

W skardze zawarto zarzut naruszenia art. 18 Konstytucji RP, art. 8 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, art. 7, 8, 9 i 107 § 3 k.p.a. oraz art. 71 a ust. 2 pkt 1 lit. a i art. 71c ustawy o cudzoziemcach.

W uzasadnieniu skargi wskazano, że Konsul RP w San Jose rozpatrując wniosek o wydanie dokumentów umożliwiających pobyt w Polsce zastosował przepis nieobowiązującej jeszcze nowej ustawy o obywatelstwie polskim i w dniu 6 maja 2008 r. po uznaniu D. i J. C. C. za obywateli polskich wydał 2 paszporty tymczasowe.

Strona 1/5