Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Sudoł Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak (spr.) Protokolant Starszy sekretarz sądowy Hanna Tarnawska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2014 r. sprawy ze skargi M. K. na bezczynność Wójta Gminy [...] po wydaniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 6 kwietnia 2011 r. o sygn. akt II SA/Gd 205/11 1. oddala skargę; 2. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na rzecz adwokata W. B. kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) zawierającą należny podatek od towarów i usług - tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną skarżącemu z urzędu.
Wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2011 r. (sygn. akt II SA/Gd 205/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 grudnia 2010 r. (nr [...]) oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy z dnia 26 listopada 2010 r. (nr [...]), tj. decyzje wydane w sprawie przyznania M. K. zasiłku celowego.
W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że w dniu 29 października 2010 r. M. K. (dalej: "strona", "skarżący") zwrócił się do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w N. o udzielenie pomocy finansowej na zakup jednej tony węgla na opał. Decyzją z dnia 26 listopada 2010 r. (nr [...]) Wójt Gminy odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 grudnia 2010 r.
W zaleceniach dla organu ponownie rozpatrującego sprawę Sąd wskazał, na konieczność jednoznacznego zidentyfikowania potrzeb skarżącego (ustalenia jakiej formy pomocy oczekuje) oraz starannego ustalenia sytuacji życiowej skarżącego, w tym materialnej i finansowej, zarówno pod kątem spełnienia przesłanek z art. 39 ust. 1, jak również art. 41 ustawy o pomocy społecznej.
W dniu 19 sierpnia 2013 r. M. K. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na nie wykonanie przez Wójta Gminy wyżej opisanego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. Skarżący twierdził, że po ww. wyroku organ nie załatwił cały czas jego sprawy i nie otrzymał wnioskowanej pomocy w postaci zasiłku celowego. Wskazał, że pismem z dnia 21 sierpnia 2012 r. wystąpił do organu o wykonanie ww. wyroku.
W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy wniósł o jej odrzucenie z uwagi na treść art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ewentualnie o jej oddalenie, opisując przebieg postępowania w sprawie i twierdząc, że wyrok został wykonany a zarzuty skarżącego są bezpodstawne.
Pismem procesowym z dnia 29 października 2013 r. skarżący podtrzymał swoje zarzuty twierdząc jednocześnie, że organ nie podaje prawdy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
W myśl art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej: "p.p.s.a.", kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów m.in. w sprawach podlegających rozstrzygnięciu w drodze decyzji administracyjnej.
W myśl art. 52 § 1 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 p.p.s.a.).