Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Hyla Sędziowie: Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.) Sędzia WSA Felicja Kajut po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 20 grudnia 2017 r. sprawy ze skargi R. M. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie wydania decyzji dotyczącej stosunku służbowego 1. zobowiązuje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej do wydania decyzji dotyczącej stosunku służbowego R. M. w terminie 14 dni od dnia otrzymania przez organ odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami; 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
W piśmie z dnia 7 czerwca 2017 r. nr [...] skierowanym do R. M. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej wskazał, że w związku z koniecznością dostosowania miejsca służby do struktury organizacyjnej w Izbie Administracji Skarbowej w G. wyznaczył skarżącej do dnia 31 sierpnia 2017 r. miejsce wykonywania obowiązków służbowych w Referacie Obsługi Prawnej w Pionie Wsparcia Urzędu Celno-Skarbowego w G..
Jednocześnie organ poinformował skarżącą, że zgodnie z art. 170 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948; dalej także jako: "przepisy wprowadzające ustawę o KAS"), wobec braku przedstawienia skarżącej propozycji określającej nowe warunki zatrudnienia albo pełnienia służby stosunek służbowy skarżącej wygasa z dniem 31 sierpnia 2017 r.
R. M. wniosła skargę na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej, polegającą na nieprzedstawieniu skarżącej, jako funkcjonariuszowi Służby Celno - Skarbowej, pełniącemu służbę, pisemnej propozycji pełnienia służby, co skutkowało faktycznym zwolnieniem ze służby. Skarżąca wniosła jednocześnie o zobowiązanie organu do niezwłocznego złożenia propozycji służby z uwzględnieniem posiadanych przez nią kwalifikacji.
W uzasadnieniu wskazała, że Dyrektor Izby Administracji Skarbowej poprzez niezłożenie jej propozycji służby naruszył art. 165 ust. 3 i 7 oraz art. 170 ust. 1 pkt 1 ustawy Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej oraz art. 179, art. 180, art. 144 i art. 151 ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej. Organ, kierując skarżącą do wykonywania obowiązków służbowych do dnia 31 sierpnia 2017 r., nie uzasadnił, dlaczego nie przedłożył skarżącej propozycji służby (zatrudnienia).
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Administracji Skarbowej wniósł o jej odrzucenie. Organ wskazał, że nie istnieje akt administracyjny w postaci decyzji mającej za przedmiot niezłożenie propozycji pełnienia służb. Analizując treść przepisów wprowadzających ustawę o KAS nie można także dopatrzyć się kompetencji czy obowiązku po stronie organu do wydania w powyższym zakresie jakiegokolwiek aktu czy choćby pisemnego dokumentu, którego przedmiotem byłoby niezłożenie propozycji pełnienia służby. W ocenie organu, odwołując się do wyrażonej w art. 7 Konstytucji RP oraz powtórzonej w art. 6 k.p.a. zasady działania organów administracji publicznej na podstawie prawa, nie można oczekiwać, że organ bez przyznania mu w danym zakresie kompetencji do wydania aktu administracyjnego, wyda taki akt. Działanie takie, jako nie oparte na przepisach prawa powszechnie obowiązującego, prowadziłoby bowiem do wydania aktu dotkniętego wadą nieważności, o której mowa w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.
Organ wskazał ponadto, że z przepisów wprowadzających ustawę o KAS nie wynika, aby opisane w skardze oczekiwane przez skarżącą czynności organu mieściły się w pojęciu aktu administracyjnego w rozumieniu art. 3 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Tym samym nie można mówić o możliwości kontroli sądowej decyzji o niezłożeniu propozycji pełnienia służby jak i bezczynności organu w tym zakresie.