Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Wujek Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Herman Sędzia WSA Adam Nita (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 6 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w K. na przewlekłe prowadzenie postępowania Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w S. w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.
Na mocy postanowienia z [...] r. , nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K, , działając na podstawie art. 216, w zw. z art. 141 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) uznał za nieuzasadnione ponaglenie z 10 października 2016 r., wniesione przez "A" sp. z o.o. (zwane dalej Skarżącym lub Spółką). Przedmiotem wspomnianego środka zaskarżenia było niezałatwienie we właściwym terminie przez Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w S. (zwanego dalej Naczelnikiem Urzędu Skarbowego) spraw dotyczących postępowań podatkowych wszczętych wobec Spółki na podstawie postanowień z:
• 6 marca 2014 r. nr [...] (doręczonego 7 marca 2014 r.) - w zakresie podatku od towarów i usług za grudzień 2013 r.,
• 27 marca 2014 r. nr [...] (doręczonego 27 marca 2014 r.) - w sprawie podatku od towarów i usług za styczeń 2014 r.
Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco.
W piśmie z [...] r. Skarżący wniósł do Dyrektora Izby Skarbowej ponaglenie na niezałatwienie we właściwym terminie wskazanych powyżej spraw. Jednocześnie, domagał się on uznania ponaglenia za uzasadnione, wyznaczenia Organowi podatkowemu terminu załatwienia spraw decyzjami, a także zarządzenia wyjaśnienia przyczyn, ustalenia osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, wraz ze stwierdzeniem, czy niezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Uzasadniając swoje stanowisko Spółka powołała się na to, że Naczelnik Urzędu Skarbowego co dwa miesiące wydaje postanowienia o przedłużeniu terminu załatwienia spraw. Ich uzasadnienie jest zawsze takie samo - organ powołuje się na konieczność przeprowadzenia szczegółowej analizy dokumentów i informacji otrzymywanych od innych urzędów (odpowiedzi na wystosowane wnioski) oraz na tej podstawie podjęcia kolejnych czynności, oraz dokonania wnikliwej i szczegółowej analizy zagadnień będących przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego. Zapowiadanych czynności oraz działań Naczelnika Urzędu Skarbowego nie sposób jednak potwierdzić zapoznając się z aktami sprawy. Skarżący zwrócił uwagę na nieudolne próby przesłuchania kilku świadków, podejmowane przez Organ od 2015 r. i niesięganie przez ten podmiot do przewidzianych prawem środków przymusu, celem skłonienia świadków do złożenia zeznań. To samo dotyczy dalszych świadków wzywanych na przesłuchanie w dniach 24 i 26 sierpnia 2016 r. Także oni nie stawili się w siedzibie organu podatkowego, w związku z czym Spółka wniosła o zastosowanie w stosunku do nich środków przymusu po to, aby wymusić stawiennictwo świadków.
W ocenie Skarżącego, zasygnalizowany brak aktywności organu podatkowego I instancji w wymuszaniu stawiennictwa świadków stał się dla niego wygodnym sposobem przewlekania postępowania, pozorowania czynności dowodowych i powtarzającego się przedłużania terminu załatwienia spraw. Jednocześnie, w przekonaniu Spółki, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie potwierdza badane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego okoliczności będące przedmiotem sporu w relacjach między Skarżącym a administracją podatkową - fakt zakupu i sprzedaży przez Spółkę oleju rzepakowego oraz transportu tego towaru. Prowadzi to do przewlekłości działań organu podatkowego oraz o jego bezczynności. W konsekwencji, w ocenie Skarżącego, ma miejsce naruszenie art. 120, 121 § 1 oraz art. 125 Ordynacji podatkowej.