Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: Sędziowie: WSA Barbara Pasternak WSA Halina Jakubiec WSA Ewa Michna (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 17 maja 2017 r. sprawy skargi A.P. na bezczynność Wójta Gminy w sprawie wniosku z dnia 13 lipca 1988 r. skargę oddala
Skarżący A. P. wniósł skargę na bezczynność Wójta Gminy J w sprawie wniosku z 13 lipca 1988 r. o przyznanie renty rolniczej wypadkowej w związku z wypadkiem z 27 października 1987 r. we własnym gospodarstwie rolnym (co spowodowało trwały uraz lewej ręki na pile tarczowej) i domagał się: wyznaczenia Wójtowi dodatkowego terminu załatwienia sprawy; stwierdzenia, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; przyznania sumy pieniężnej w wysokości 5-krotności miesięcznego wynagrodzenia; zasądzenia kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skarżący wyjaśnił, że 13 lipca 1988 r. poinformował Urząd Gminy o wypadku we własnym gospodarstwie rolnym i zwrócił się "(...) o kompleksowe załatwienie wszystkich spraw związanych z powyższym wypadkiem, w tym o wystąpienie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o rentę rolniczą wypadkową". Urząd ograniczył się jedynie do sporządzenia karty wypadku przy pracy oraz ustnego poinformowania o braku przesłanek do przyznania renty wypadkowej. Sekretarz Gminy pismem z 19 lipca 1988 r. przekazał do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie wniosek o przyznanie zasiłku chorobowego i jednorazowego odszkodowania - świadczenia te zostały wypłacone, natomiast postępowanie w sprawie renty nie zostało wszczęte. Wniosek z 13 lipca 1988 r. w tej części nie został rozpatrzony.
Skarżący opisał korespondencję z Wójtem i Zakładem Ubezpieczeń Społecznych (pisma z 2015 r.), z której wynikało, że Wójt nie posiadał dokumentacji związanej z wypadkiem skarżącego, a organ rentowy odmówił Wójtowi informacji o losach sprawy powołując się na ochronę danych osobowych.
W ocenie skarżącego zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin (t.j. Dz. U. z 1989 r. Nr 24, poz. 133 z późn. zm.) terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego miał obowiązek stwierdzić okoliczności mające wpływ na ustalenie prawa do świadczeń pieniężnych i ich wysokości. Ustalenia te były wiążące dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Skarżący wskazywał, że zachował termin do złożenia wniosku o rolniczą rentę wypadkową - Wójt powinien zgodnie z art. 35§1 i §3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 23 z późn. zm.) przekazać sprawę organowi właściwemu (tj. ZUS) w drodze czynności materialno - technicznej, względnie w trybie postanowienia. Nieprzekazanie sprawy pomimo upływu 328 miesięcy usprawiedliwiało stwierdzenie bezczynności z rażącym naruszeniem przepisów o terminach załatwiania spraw.
Skarżący zaznaczał, że wyczerpał tryb postępowania poprzedzający skargę na bezczynność - postanowieniem z 14 września 2016 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało zażalenie za nieuzasadnione.
W odpowiedzi na skargę Wójt wniósł o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu organ wskazał, że jego obowiązkiem było sporządzenie dokumentacji wypadkowej, co zostało uczynione - karta wypadku została przesłana do ZUS (ówcześnie właściwego w sprawach ubezpieczeń społecznych rolników). Dalsze postępowanie było prowadzone przez ZUS. Dokumentacja pozostająca w gminie została przekazana KRUS w związku z wejściem w życie nowych przepisów dotyczących ubezpieczenia społecznego rolników. Do KRUS został również przeniesiony pracownik gminy zajmujący się dotychczas tymi sprawami. W ocenie organu, działania skarżącego miały związek z próbą uzyskania odszkodowania za wypadek z 1987 r. , co nie miało podstawy prawnej, a co zostało potwierdzone przez Sąd Apelacyjny w sprawie toczącej się z wniosku skarżącego.