Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Bożenna Blitek (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Janusz Bociąga WSA Janusz Kasprzycki po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi K. J. na bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie wydania zaświadczenia oddala skargę
Pismem z dnia 9 stycznia 2018 r. K. J. zwrócił się do Komendanta Powiatowego Policji z wnioskiem o wydanie zaświadczenia "o przysługujących składnikach uposażenia dla ustalenia podstawy świadczenia wypłacanego przez ZER MSWiA za stan spoczynku", albowiem organ emerytalny bez prawidłowego zaświadczenia nie może ustalić poprawnej wysokości podstawy świadczeń, a to uniemożliwia wnioskodawcy korzystanie z prawidłowo ustalonych co do wysokości świadczeń publicznoprawnych za stan spoczynku i dochodzenie prawa do należnych świadczeń we właściwym postępowaniu.
Pismem z dnia 11 stycznia 2018 r. Komendant Powiatowy Policji, na podstawie art. 19 w związku z art. 217 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, przesłał wniosek K. J. o wydanie zaświadczenia Komendantowi Wojewódzkiemu Policji celem załatwienia zgodnie z właściwością rzeczową.
W dniu 19 stycznia 2018 r. Komendant Wojewódzki Policji wydał zaświadczenie nr [...] o uposażeniu i nagrodzie rocznej dla celów emerytalnych, w którym podano, że: na ostatnio zajmowanym stanowisku K. J. pobierał uposażenie zasadnicze według 04 grupy zaszeregowania i mnożnika 1,03 - 1480 zł, uposażenie z tytułu wysługi lat 281,20 zł, dodatek za stopień - 510 zł, dodatek służbowy - 350 zł, miesięczną nagrodę roczną za 2005 rok 218,43 zł, a ostatniej wypłaty uposażenia dokonano za miesiąc kwiecień 2005 r. w wysokości 2621,20 zł. Równocześnie organ dodał, że przedstawione w zaświadczeniu informacje są tożsame z danymi zawartymi w "Zaświadczeniu o uposażeniu i nagrodzie rocznej dla celów emerytalnych", sporządzonym w dniu 22 kwietnia 2005 r. i przekazanym do ZER MSWiA.
Pismem z dnia 29 stycznia 2018 r. K. J., na podstawie art. 37 Kodeksu postępowania administracyjnego, wniósł ponaglenie na niezałatwienie przez Komendanta Wojewódzkiego Policji jego wniosku z dnia 9 stycznia 2018 r. o wydanie zaświadczenia. Zdaniem K. J., Komendant Powiatowy Policji bez podstawy prawnej przekazał jego żądanie wydanie zaświadczenia do rozpoznania oraz załatwienia Komendantowi Wojewódzkiemu Policji, który pismem z dnia 19 stycznia 2018 r. określił wypłacone, a nie należne mu z mocy przepisów prawa i w zakresie żądanym składniki uposażenia.
K. J. wniósł skargę na nieuzasadnione pozostawienie bez rozpatrzenia przez Komendanta Wojewódzkiego Policji jego żądania z dnia 9 stycznia 2018 r. o wydanie zaświadczenia. Skarżący zarzucił, że Komendant Wojewódzki Policji nie podjął żadnych działań zgodnych z prawem, czy czynności w zakresie wniesionego i przekazanego bez podstawy prawnej żądania "o świadectwo prawdy", a w tym samym - wbrew art. 19 czynności - nie będąc właściwym w sprawie, dopuścił się niezasadnej przewlekłości, a wydając pismo zatytułowane zaświadczenie, mające stanowić rozpoznanie żądania skarżącego, popadł w stan zaskarżalnej bezczynności. Skarżący wskazał, że zgodnie z art. 217 kpa i 218 kpa organ, do którego wniesiono podanie jest zobowiązany rozpoznać wniosek i wydać zaświadczenie, względnie, gdy nie może wydać zaświadczenia, orzec o odmowie jego wydania. Ustawodawca nie przewidział bowiem dla postępowań wyjaśniających w administracji prawa działania jak dla postępowania jurysdykcyjnego przewidzianego w art. 65, gdyż w sprawie o wydanie zaświadczenia organ nie wydaje i nie może wydać decyzji administracyjnej. Skarżący stwierdził, że Komendant Wojewódzki Policji nie podjął czynności zbadania swojej właściwości podczas, gdy z mocy norm ustawowych, zaświadczenie takie może i jest zobowiązany wydać wyłącznie organ zwalniający funkcjonariusza Policji ze służby czynnej.