Sprawa ze skargi na bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji po wyroku WSA w Warszawie w przedmiocie wygaśnięcia decyzji w sprawie równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Kasprzycki (spr.) Sędziowie WSA Dorota Dąbek SO del. Janusz Bociąga Protokolant Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2013 r. sprawy ze skargi Z. Z. na bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 195/10 w przedmiocie wygaśnięcia decyzji w sprawie równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego skargę oddala

Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z dnia 16 lipca 2011 r. Z. Z. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, domagając się ukarania grzywną Komendanta Policji, twierdząc, że pozostaje on w bezczynności polegającej na niewypłaceniu mu równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 195/10, związanego z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 grudnia 2009 r., sygn. akt I OSK 1363/08.

W odpowiedzi na tą skargę Wojewódzki Komendant Policji wniósł o jej oddalenie wskazując, że nie pozostaje on w bezczynności w wypłacie przedmiotowego równoważnika. Podniósł, że 8 kwietnia 2011 r. wydał decyzję nr [...] umarzającą postępowanie w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia z dniem 1 maja 2007 r decyzji Naczelnika Wydziału Inwestycji i Remontów KWP z dnia 19 sierpnia 1994 r. i zakończył w ten sposób postępowanie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.

Stosownie do treści art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) w zw. z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity, Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej w skrócie P.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, stosując środki określone w ustawie. Kontrola sądu polega na zbadaniu, czy przy wydawaniu zaskarżonego aktu nie doszło do rażącego naruszenia prawa dającego podstawę do stwierdzenia nieważności, naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania, naruszenia prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy oraz naruszenia przepisów postępowania administracyjnego w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Kontrola sądu obejmuje również orzekanie w sprawach spraw na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a § 2 art. 3 P.p.s.a. Sąd nie jest przy tym związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, zgodnie z dyspozycją art. 134 § 1 P.p.s.a.

Zgodnie z art. 154 § 1 P.p.s.a. w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania oraz w razie bezczynności organu lub przewlekłego prowadzenia postępowania po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny.

Jak wynika z wykładni wskazanego przepisu, warunkiem dopuszczalności wniesienia skargi jest uprzednie pisemne wezwanie właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy. Oznacza to, że jeżeli strona nie wezwała organu do wykonania orzeczenia sądu, skarga podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. Zaznaczyć należy, że ustawa nie ogranicza wniesienia skargi żadnym terminem.

Należy w związku z tym przyjąć, że może to nastąpić w każdym czasie, nie później jednak niż do wykonania wyroku albo wydania aktu lub podjęcia czynności. Za taką interpretacją przemawiałaby a contrario treść art. 154 § 3 P.p.s.a. (tak. B. Dauter, Komentarz do art.154 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; System Informacji Prawnej Lex (Lex Omega) 10/2013, zob. także

Strona 1/2