Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz (spr.) Sędziowie WSA Barbara Pasternak WSA Janusz Kasprzycki Protokolant Ewelina Kalita po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi J. P. - K. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 8 lutego 2010 r. I. zobowiązuje Wojewodę do wydania aktu w postępowaniu zainicjowanym wnioskiem skarżącego z dnia 8 lutego 2010 r., II. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa, III. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz adwokata T. S. Kancelaria Adwokacka ul. [...] w K kwotę 240,00 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą dla tego rodzaju czynności w dniu orzekania.
W dniu 16 lipca 2013 r. J. P. - K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę w sprawie z jego wniosku z dnia 8 lutego 2010 r.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie.
Organ podał, że w piśmie z dnia 8 lutego 2010 r. J. P. - K. zwrócił się do Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej z wnioskiem o zlokalizowanie georadarem miejsca spoczynku szczątków jego krewnego J. S., które mają spoczywać pod nawierzchnią asfaltową drogi krajowej nr [...] w miejscowości P w gminie S, a następnie ich ekshumację i ponowne pochowanie w grobowcu rodzinnym parafialnym na S w K.
Postanowieniem Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej znak: [...] z dnia 16 lutego 2010 r. przekazano podanie J. P. - K. do Wojewody.
Wojewoda podniósł, że zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 1933 r. o grobach i cmentarzach wojennych (Dz.U. z 1933 r. Nr 39, poz. 311 z późn. zm.) Wojewodzie przysługuje prawo zarządzenia ekshumacji zwłok z grobu wojennego i przeniesienia ich do innego grobu. Ekshumacja dokonywana jest na podstawie zarządzenia Wojewody. Nie prowadzi się w tej sprawie postępowania administracyjnego, które powinno być merytorycznie rozstrzygnięte w formie decyzji administracyjnej. Podkreślono, że do zadań wojewody należy opieka nad mogiłami, które wskazuje art. 1 ust. 1 przytoczonej wyżej ustawy. Za taką, w tym przypadku mógłby być uważany grób osoby wojskowej, poległej lub zmarłej z powodu działań wojennych.
Organ wskazał, że po przeanalizowaniu akt sprawy przystąpiono do ustalenia, czy istnieją prawne podstawy uznania domniemanego miejsca spoczynku J. S. (o nieustalonej lokalizacji) za grób wojenny zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o grobach i cmentarzach wojennych.
Na podstawie zgromadzonej dokumentacji ustalono:
J. S. urodził się w 1888 r. w Z k. L, jako syn J. i A. M. z domu S. Z zawodu był handlowcem, mieszkał w S (obecnie Republika Ukrainy). W dniu 26 kwietnia 1943 r. poślubił W. F. W lipcu 1944 r. J. i W. S. podróżowali osobno w kolumnie samochodów ciężarowych z N do T (min. 3 pojazdy).
W miejscowości P kolumna ciężarówek została ostrzelana (lub zbombardowana) przez lotnictwo sowieckie w wyniku czego pojazd, w którym podróżował J. S. spłonął, powodując jego śmierć. Na rozkaz żołnierza niemieckiego ciało zostało pochowane w rowie przy drodze z R do K (obecnie droga krajowa nr [...]) przez mieszkankę P, A. S. (Protokół z dn. 8 lutego 1973 r). Ani w 1944 r., ani po zakończeniu II Wojny Światowej W. S. nie podjęła starań o ekshumację męża i przeniesienia jego ciała na cmentarz ani o oznaczenie jego mogiły. Dopiero w 1972 r. wystąpiła do sądu o uznanie J. S. za zmarłego. Zgodnie z oświadczeniem W. S., jej mąż J. S. był z zawodu kapitanem Wojska Polskiego. Natomiast odpis skróconego aktu małżeństwa J. i W. S. podaje, że J. S. był z zawodu handlowcem.
Wojewoda podał, że w świetle przedstawionych przez J. P. - K. oraz zgromadzonych dowodów wykluczono uznanie miejsce pochowania J. S. za grób wojenny ze względu na to, że fakt ostrzelania pojazdów przez lotnictwo sowieckie nie nosi znamion planowanej represji przez okupanta niemieckiego bądź sowieckiego (art. 1 ust. 1 pkt 6 ustawy).