Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Zawadzka (spr.) Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski Sędzia NSA Bożenna Blitek po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 grudnia 2016. r. sprawy ze skargi C. K. na przewlekłość Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie rozpoznania odwołania I. stwierdza, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze dopuściło się przewlekłości w rozpatrzeniu odwołania skarżącej z dnia 23 marca od decyzji Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia 18 marca 2016 r., nr [...]; II. stwierdza, że przewlekłość miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, działając z upoważnienia Wójta Gminy, decyzją z dnia 18 marca 2016 r. znak: [...] przyznał C. K. zasiłek specjalny celowy na zakup łóżka, prześcieradła specjalistycznego oraz pościeli (kołdry i poduszki) w kwocie 250 zł.
Od powyższej decyzji C. K. wniosła w dniu 23 marca 2016 r. odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego podnosząc, że kwota przyznanego zasiłku jest niewspółmiernie niska do potrzeb.
Pismem z dnia 30 marca 2016 r. Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej wysłał akta sprawy organowi II instancji - Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu. Akta te dotarły do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w dniu 4 kwietnia 2016 r.
W dniu 1 lipca 2016 r. skarżąca wniosła zażalenie na przewlekłe prowadzenie postępowania w tej sprawie.
Następnie skargą z dnia 4 lipca 2016 r. skarżąca zaskarżyła przewlekłość Samorządowego Kolegium Odwoławczego w zakresie braku rozpoznania odwołania.
Skarżąca zarzuciła organowi naruszenie art. 8, art. 12, art. 35 § 1 i art. 36 § 1 K.p.a. przez rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy w postępowaniu i wniosła o dokonanie kontroli przewlekłości postępowania administracyjnego, którego dotyczy skarga. Skarżąca zarzuciła Kolegium Odwoławczemu przekroczenie terminów do załatwienia odwołania.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej odrzucenie z powodu braku wyczerpania środków zaskarżenia w sprawie. Ponadto ustosunkowując się do zarzutów skargi, SKO wyjaśniło, że powyższe odwołanie zostało przez ten organ rozpatrzone i decyzją z dnia 12 lipca 2016 r. uchylono decyzję organu I instancji i przekazano sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia.
Z akt sprawy wynika, że decyzja ta została doręczona stronie skarżącej w dniu 22 lipca 2016 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1066) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem (legalności), jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W świetle art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a." kontrola działalności administracji publicznej przez ww. sądy obejmuje miedzy innymi orzekanie w sprawach skarg na przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych art. 3 § 2 pkt 1- 4 P.p.s.a. lub przewlekłe prowadzenie postepowania w przypadku określonym w pkt 4a.
Zgodnie z art. 149 § 1 P.p.s.a. sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo do dokonania czynności; zobowiązuje organ do stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa; stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa (art. 149 § 1a P.p.s.a.).