Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Czeluśniak (spr.) Sędziowie NSA Krystyna Kutzner WSA Ewa Michna Protokolant specjalista Monika Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi M. W. K. na bezczynność i przewlekłość Prezydenta Miasta w przedmiocie wniosku o przyznanie świadczenia wychowawczego I. umarza postępowanie sądowe w przedmiocie zobowiązania do wydania aktu w postępowaniu z wniosku M. W. K. z dnia 1 kwietnia 2016 r. o świadczenie wychowawcze, II. stwierdza, że postępowanie w przedmiocie świadczenia wychowawczego było prowadzone przewlekle, III. stwierdza, że przewlekłość miała charakter rażący, IV. wymierza Prezydentowi Miasta grzywnę w wysokości 3000 (trzy tysiące) złotych.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na bezczynność Prezydenta Miasta, a także na przewlekłość prowadzonego przez ten organ postępowania w przedmiocie wniosku z dnia 1 kwietnia 2016 r. o przyznanie świadczenia wychowawczego, M.W.K. wniósł o: stwierdzenie bezczynności organu i nakazanie mu zgodnego z prawem rozpatrzenia wniosku w terminie 3 dni od wydania wyroku; zasądzenie kosztów postępowania, w tym stawiennictwa w sądzie; stwierdzenie przewlekłości postępowania przez skarżonym organem; a nadto o uznanie, iż bezczynność lub przewlekłość miała miejsce z rażącym naruszaniem prawa.
W uzasadnieniu skarżący wskazał, że od daty wszczęcia postępowania, tj. dnia 1 kwietnia 2016 r. upłynęło już ponad pół roku, a mimo to organ pozostaje w bezczynności w wyznaczeniu nowego terminu załatwienia sprawy i podaniu stronom ewentualnych powodów niezałatwienia sprawy w terminie. Organ najpierw przez długi czas nie wykonywał w sprawie żadnych czynności, następnie jedynie pozorne - wzywając skarżącego do złożenia wyjaśnień bez wskazania czego mają one dotyczyć (mimo, iż wyraźnie o to się zwracał), następnie pozostawił wniosek bez rozpoznania zarzucając nieuzupełnienie wniosku o wymagane dokumenty, a następnie wydał postanowienie o zawieszeniu postępowania pomimo braku ustawowych przesłanek w tym względzie. Jak wskazał, jego wniosek był komplety oraz nie posiadał żadnych braków. Ponadto organ w żadnym piśmie nie wskazał braków, jakie, jego zdaniem, wniosek miałby posiadać, a co najistotniejsze w sprawie - nie wezwał go do uzupełnienia wskazanych przez niego braków w terminie 7 dni oraz nie pouczył o skutkach ewentualnego nieuzupełnienia braków w tym terminie. Powyższe stanowi, w ocenie skarżącego, rażące naruszenie art. 64 § 2 k.p.a. w zw. z art. 28 ustawy pomocy państwa w wychowaniu dzieci. Skarżony organ nie wskazał także by wniosek był nieprawidłowo wypełniony (art. 19 ust. 1 ww. ustawy) lub by był złożony bez wymaganych dokumentów (art. 19 ust. 2 ustawy). Stąd brak podstaw do pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Ponadto wskazał, że nie uniemożliwił przeprowadzenia wywiadu środowiskowego oraz nie odmówił w trakcie jego trwania wyjaśnień, co do okoliczności objętych wnioskiem, a nadto podkreślił, iż nawet gdyby tak się stało, to organ winien wydać w sprawie decyzję na mocy art. 23 ust 1 ustawy.
1
Sygn. akt III SAB/Kr97/16
Zdaniem skarżącego brak jest również podstaw do zawieszenia postępowania z powodów wystąpienia tzw. zagadnienia wstępnego, bowiem, MOPS jest jednostką tego samego organu co prowadzący postępowanie Wydział.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie jak bezzasadnej.
W piśmie z daty wpływu do tut. sądu 7 grudnia 2016 r. skarżący podkreślił, że akta administracyjne sprawy są niekompletne, wskazując na liczne pisma i wydruki. Ponadto podkreślił, że od dnia 7 listopada 2016 r., tj. od chwili uzyskania z MOPS wyników rodzinnego wywiadu środowiskowego upłynął już miesiąc, a organ nadal nie odwiesił postępowania. Wniósł o nałożenie na organ grzywny w maksymalnej przywidzianej przepisami prawa wysokości, tj. 38.997.80 zł.