Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski, Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz,, Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak (sprawozdawca), Protokolant Asystent sędziego Dorota Winiarczyk - Ożóg, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 25 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi M. R. i W. R. na bezczynność i przewlekłość prowadzonego przez Starostę postępowania w przedmiocie orzeczenia przepadku pojazdów na rzecz powiatu oraz postępowania o przyznanie zwrotu wydatków związanych z wykonywaniem dozoru oraz wynagrodzenia za usunięcie i dozór pojazdów I. stwierdza bezczynność i przewlekłość postępowania prowadzonego przez Starostę zainicjowanego wnioskiem skarżących z dnia 18 października 2011 r.; II. stwierdza, że bezczynność i przewlekłość postępowania, o którym mowa w pkt I miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. wymierza Staroście grzywnę w wysokości 3 000 (trzy tysiące) złotych; IV. wyznaczyć Staroście trzydziestodniowy termin do załatwienia wniosku skarżących z dnia 18 października 2011 r.; V. zasądza od Starosty na rzecz M. R. i W. R. kwotę 374 (trzysta siedemdziesiąt cztery) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia 30 września 2014 r. pełnomocnik W. i M. R. wezwał Starostę [...] do usunięcia naruszenia prawa polegającego na bezczynności oraz przewlekłości prowadzonych przez Starostę postępowań w przedmiocie prowadzenia postępowania likwidacyjnego wobec 18 wskazanych pojazdów. Jednocześnie pełnomocnik wniósł o przyznanie zwrotu kosztów i wynagrodzenia za usunięcie z drogi i dozór tych pojazdów oraz o złożenie wniosku do sądu celem stwierdzenia przepadku pojazdów na rzecz powiatu.
W uzasadnieniu wezwania wskazano, że skarżący w dniu 20 października 2011 r. złożyli wniosek do Naczelnika Urzędy Skarbowego w [...] o przeprowadzenie odpowiedniego postępowania likwidacyjnego lub przekazanie sprawy według właściwości, a także o przyznanie zwrotu kosztów i wynagrodzenia za sprawowany dozór. Pismem z dnia 3 listopada 2011 r. Naczelnik zawiadomił skarżących, że wniosek został przekazany do Starostwa Powiatowego w [...].
W dniu 5 kwietnia 2013 r. skarżący wystąpili do Starosty o udzielenie informacji odnośnie aktualnego stanu sprawy. W odpowiedzi poinformowano ich, że warunkiem niezbędnym do odebrania pojazdów jest wydanie prawomocnego orzeczenia sądu o przepadku pojazdów na rzecz powiatu. Z uwagi na brak przekazania odpowiednich dokumentów przez Urząd Skarbowy Starosta nie wystąpił do sądu o orzeczenie przepadku.
W odpowiedzi na wezwanie, udzielonej pismem z dnia 4 listopada 2014 r. Starosta [...] wyjaśnił, że sprawy przepadku pojazdów na rzecz powiatu regulują przepisy Kodeksu postępowania cywilnego, a postępowanie przed sądem wszczyna się wyłącznie na wniosek właściwego miejscowo starosty, a nie podmiotu usuwającego pojazd.
Pismem z dnia 10 grudnia 2014 r. W. i M. R. wnieśli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na bezczynność i przewlekłe prowadzenie przez Starostę [...] postępowania likwidacyjnego (orzeczenia przepadku pojazdów na rzecz powiatu) oraz postępowania o przyznanie zwrotu wydatków związanych z wykonywaniem dozoru i wynagrodzenia za usunięcie i dozór pojazdów.
W uzasadnieniu skargi wskazano, że Starosta nie ustosunkował się merytorycznie do wezwania do usunięcia naruszenia prawa. W ocenie skarżących w sprawie doszło do nieuzasadnionej przewlekłości postępowania. Starosta nie podjął działań celem skompletowania dokumentów potrzebnych do rozpatrzenia sprawy.
Skarżący wskazali, że Starosta złożył wniosek do sądu o orzeczenie przepadku w odniesieniu do jednego z wymienionych pojazdów, ale wniosek ten został przez sąd oddalony. Starosta nie poczynił żadnych kroków w celu uzyskania orzeczenia przepadku w stosunku do pozostałych pojazdów.
W ocenie skarżących Starosta działał w sprawie przewlekle, naruszył zasady uwzględniania słusznego interesu stron, szybkości postępowania i ochrony zaufania do władzy publicznej.
W odpowiedzi na skargę Starosta [...] wniósł o jej odrzucenie bądź oddalenie.
Uzasadniając swoje stanowisko organ wskazał, że skarga na bezczynność dopuszczalna jest tylko w sytuacji, gdy organ zobowiązany jest do podejmowania takich aktów lub czynności, na które służy skarga do sądu administracyjnego. W niniejszej sprawie skarga dotyczy przewlekłego prowadzenia przez Starostę postępowania likwidacyjnego, tj. orzeczenia przepadku pojazdów oraz postępowania o przyznanie zwrotu wydatków i wynagrodzenia za usunięcie i dozór pojazdów. Z uzasadnienia skargi wynika, że dotyczy ona wyłącznie złożenia przez Starostę wniosku o przepadek wymienionych pojazdów. W ocenie organu w niniejszym postępowaniu nie ma mowy o przewlekłym postępowaniu administracyjnym, ponieważ przed organem administracji publicznej nie jest i nie może być prowadzone postępowanie administracyjne w sprawie przepadku pojazdów. Wyłączna kompetencja w tym zakresie należy do sądu powszechnego. Ustawodawca nie określił, w jakim terminie starosta ma złożyć wniosek do sądu w trybie k.p.c. o orzeczenie przepadku pojazdów na rzecz powiatu.