Sprawa ze skargi na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta w przedmiocie wynagrodzenia za usunięcie i dozór pojazdu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal, Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak (sprawozdawca), Protokolant Sekretarz sądowy Sylwia Bałaban, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 9 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi M. Ł. i M. Ł. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta w przedmiocie wynagrodzenia za usunięcie i dozór pojazdu I. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania Prezydenta Miasta do rozpatrzenia wniosku skarżących z dnia [...] czerwca 2012 r., II. stwierdza, że bezczynność Prezydenta Miasta miała miejsce bez rażącego naruszenia prawa, III. zasądza na rzecz M. Ł. i M. Ł. od Prezydenta Miasta kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/4

Pismem z dnia 18 czerwca 2012 r. M. i M. Ł. wystąpili z wnioskiem do Naczelnika I Urzędu Skarbowego w L. o przyznanie zwrotu wydatków i wynagrodzenia za usunięcie i dozór pojazdu marki M., nr rej. [...], usuniętego z drogi w L. w dniu 28 maja 2009 r. oraz za dozór tego pojazdu od daty usunięcia do dnia 3 września 2010 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego przekazał wniosek zgodnie z właściwością do Urzędu Miasta L.

Pismem z dnia 12 listopada 2012 r. skarżący wystąpili z wnioskiem o udzielenie informacji odnośnie aktualnego stanu sprawy w kwestii orzeczenia przepadku prawa własności pojazdu na rzecz miasta, jak i w sprawie rozpoznania wniosku o zwrot kosztów i wynagrodzenia za usunięcie i dozorowanie pojazdu.

Pismem z dnia 22 listopada 2012 r. organ poinformował M. i M. Ł. o stanie sprawy dotyczącej pojazdu, natomiast nie odniósł się w żaden sposób do kwestii wynagrodzenia za jego usunięcie z drogi i dozór.

M. i M. Ł. wystąpili do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. ze skargą na "bezczynność Prezydenta Miasta L." w przedmiocie rozpoznania wniosku o przyznanie zwrotu kosztów i wynagrodzenia za usunięcia oraz dozór marki M. W uzasadnieniu wskazano, że w piśmie z dnia 22 listopada 2012 r. pominięto milczeniem kwestię rozpatrzenia wniosków o przyznanie zwrotu kosztów i wynagrodzenia za dozór pojazdów.

Postanowieniem z dnia [...] lutego 2013 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. uznało zażalenie na bezczynność za nieuzasadnione.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego M. i M. Ł. wnieśli skargę na bezczynność i "ewentualnie na przewlekłe prowadzenie sprawy" przez Prezydenta Miasta L. w przedmiocie rozpoznania wniosku o przyznanie kosztów i wynagrodzenia za usunięcie i dozór pojazdów.

W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta L. wniósł o jej oddalenie, wskazując, że do czasu uzyskania postanowienia sądu orzekającego przepadek pojazdu na rzecz powiatu nie jest możliwe rozpatrzenie wniosku o przyznanie kosztów wymienionych we wniosku. Organ poinformował, że podjęte zostały czynności w celu przeprowadzenia postępowania sądowego w przedmiocie przepadku pojazdów na rzecz powiatu.

Wyrokiem z dnia 5 września 2013 r., sygn. akt III SAB/Lu 29/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę w zakresie bezczynności (punkt I sentencji) i odrzucił skargę w zakresie przewlekłego prowadzenia postępowania (punkt II).

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że w obowiązującym stanie prawnym, zgodnie z art. 130a ust. 10h ustawy z 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1137, ze zm.; dalej jako: P.r.d.), koszty związane z usuwaniem, przechowywaniem, oszacowaniem, sprzedażą lub zniszczeniem pojazdu, powstałe od momentu wydania dyspozycji jego usunięcia do zakończenia postępowania, ponosi osoba będąca właścicielem tego pojazdu w dniu wydania dyspozycji usunięcia pojazdu, a decyzję o zapłacie tych kosztów wydaje starosta. Podstawową zasadą tego trybu orzekania o ponoszeniu wskazanych wyżej kosztów jest to, że rozstrzygnięcie o tych kosztach następuje po zakończeniu postępowania co do przepadku pojazdu na rzecz powiatu (art. 130a ust. 10). W ocenie Sądu, z uwagi na treść przepisów intertemporalnych, ten sam tryb postępowania ma zastosowanie w odniesieniu do pojazdów, w których 6-miesięczny termin od dnia usunięcia ich z drogi upłynął przed wejściem w życie nowelizacji Prawa o ruchu drogowym z 22 lipca 2010 r.

Strona 1/4