Sprawa ze skargi na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego
Sentencja

Dnia 7 lutego 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Fornalik Sędziowie WSA Małgorzata Górecka WSA Walentyna Długaszewska ( spr.) Protokolant: st.sekr.sąd. Agata Tyll-Szeligowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 stycznia 2019r. przy udziale sprawy ze skargi X na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego I. zobowiązuje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej do rozpatrzenia zażalenia X z dnia [...] r. na postanowienie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...]r. nr [...] w terminie [...] dni od daty uprawomocnienia się wyroku, II. stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności, III. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa

Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z dnia [...]r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej na podstawie art. 64 § 2 w zw. z art. 33 § 3 kpa pozostawił bez rozpoznania pismo określone jako zażalenie z dnia [...]r. wniesione przez adwokata w imieniu skarżącego na postanowienie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...]r.

W uzasadnieniu pisma organ stwierdził, że w aktach nie ma pełnomocnictwa dla adwokata do reprezentowania skarżącego w postępowaniu prowadzonym przez organ II instancji.

Organ wezwał pismem z dnia [...] r. adwokata oraz samego skarżącego do uzupełnienia w terminie 7 dni braku formalnego pisma z dnia [...] r. poprzez przedłożenie oryginału lub uwierzytelnionej kopii pełnomocnictwa do działania w imieniu skarżącego przed organem II instancji w przedmiotowym postępowaniu, bądź też - w przypadku braku umocowania - do wyjaśnienia, czy skarżący podtrzymuje wniesiony środek zaskarżenia ( i do ewentualnego podpisania przez niego i nadesłania zażalenia z dnia [...] r. ). Pouczono przy tym o rygorze pozostawienia pisma bez rozpoznania w przypadku nieusunięcia wskazanego braku formalnego. Wezwanie doręczono adwokatowi w dniu [...] r., a skarżącemu w trybie art. 44 kpa z upływem[...] r. W wyznaczonym terminie brak formalny nie został uzupełniony.

W piśmie z dnia [...] r. skarżący - reprezentowany przez pełnomocnika - wniósł skargę na bezczynność organu II instancji w zakresie pozostawienia przedmiotowego zażalenia bez rozpoznania, mimo braku przesłanek z art. 64 § 2 kpa. Skarżący wniósł o zobowiązanie organu II instancji do rozpoznania zażalenia.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył co następuje.

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z poglądem doktryny i orzecznictwa w przypadku skorzystania przez organ z trybu wskazanego w art. 64 § 2 kpa i pozostawienia danego podania bez rozpoznania strona danego postępowania twierdząca, że tryb ten został zastosowany niezasadnie jest uprawniona do wniesienia skargi na bezczynność organu.

Strona mogła zatem wnieść skargę na bezczynność organu, a Sąd po przeanalizowaniu akt sprawy uznał, że skarga ta była uzasadniona.

Zgodnie z art. 64 § 2 kpa jeżeli podanie nie spełnia określonych wymagań ustalonych w przepisach prawa, należy wezwać wnoszącego podanie do usunięcia braków w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 7 dni, z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie podania bez rozpoznania. W przedmiotowej sprawie zdaniem organu II instancji zaszły przesłanki do zastosowania art. 64 § 2 kpa , albowiem adwokat wnoszący w imieniu skarżącego zażalenie z dnia [...] r. nie był umocowany do dokonania tej czynności procesowej.

Z pełnomocnictwa z dnia r[...]. wynikało bowiem umocowanie tego adwokata do bycia pełnomocnikiem skarżącego w sprawie dotyczącej jego "[...]". Zdaniem organu II instancji z tego pełnomocnictwa nie wynikało umocowanie dla adwokata do reprezentowania skarżącego przed tym organem w ramach postępowania zażaleniowego.

W ocenie Sądu pogląd ten nie jest prawidłowy.

Strona 1/2