Dnia 20 grudnia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Szymon Widłak Sędziowie WSA Ireneusz Fornalik WSA Małgorzata Górecka (spr.) Protokolant: sekr. sąd. Sławomir Rajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2017 roku przy udziale sprawy ze skargi X na bezczynność Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w przedmiocie przyznania pomocy finansowej z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na rok [...] oddala skargę
Uzasadnienie.
X reprezentowana przez pełnomocnika będącego adwokatem (skarżąca) wniosła do WSA w Poznaniu dwie skargi identycznej treści na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Kierownika BP ARiMR. Skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania zarejestrowano pod sygnaturą akt III SAB/Po 26/17. Skarga na bezczynność jest przedmiotem rozpoznania pod ww sygnaturą akt.
W skardze skarżąca zarzuca organowi obrazę przepisów postępowania mających istotny wpływ na wynik sprawy:
- art. 35 i 36 k.p.a., poprzez rażące przekroczenie terminów załatwienia sprawy w postępowaniu administracyjnym ,
- art. 12 k.p.a. polegające na jego nie zastosowaniu, skutkującym niewnikliwym i powolnym postępowaniu i nie posługiwaniu się najprostszymi środkami prowadzącymi do załatwienia sprawy.
W oparciu o ww zarzuty, skarżąca wniosła o zobowiązanie organu do rozpoznania jej wniosku i wydania decyzji w sprawie przyznania pomocy finansowej w ramach wsparcia ONW na rok [...], w terminie dwóch tygodni od daty zwrotu akt administracyjnych wraz z prawomocnym wyrokiem oraz zasądzenie od organu na jej rzec kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi skarżąca podała, że złożyła wniosek o przyznanie płatności na rok [...] (omyłkowo podała rok [...]) i pomimo upływu kolejnych lat organ nie podejmuje żadnych merytorycznych czynności. W jej ocenie nie budzi wątpliwości, że Kierownik BP ARiMR jest bezczynny i przewlekle prowadzi postępowanie.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. Opisał w skrócie jakie w spawie podejmowane były przez organ czynności. Powołał się na zmianę okoliczności w toku rozpoznawania przedmiotowego wniosku o płatności , które wymusiły od Kierownika BP ARiMR współpracę z innymi organami w celu gromadzenia dokumentów pod kątem wystąpienia sztucznych warunków celem pozyskiwania dopłat z ominięciem stawek degresywnych.
Podał, że wydanie decyzji w sprawie ONW w kampanii [...] uzależnione jest od rozstrzygnięcia w poprzednich latach ([...] i [...]) w związku z obowiązkiem kontynuowania zobowiązania ONW, tak więc organ ze względu na silne uzależnienie rozpatrzenia sprawy nie miał możliwości zakończenia postępowania w sprawie ONW z kampanii [...]. Nadto kwestia podejrzenia tworzenia sztucznych warunków analizowana jest w stosunku do trzech spółek: [...] a także w sprawie [...] i mimo, że organ zakończył zbieranie dowodów i przesłuchiwanie świadków, analizy wymaga szereg dokumentów zgromadzonych w sprawie, w tym dodatkowo dokumentacja dotycząca osób, które znalazły się w najbliższym otoczeniu i tym samym zostały wykorzystane do całego procederu kierowanego przez[...] . Dlatego organ powołując się na art. 7 i 77 k.p.a. i zasady określone w art. 6 i 8 k.p.a. wskazał na bezzasadność skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
| Zakres kontroli sprawowanej przez wojewódzkie sądy administracyjne określa ustawa z dnia 25 lipca 2002r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. |
|Dz.U. z 2016r. poz. 1066, ze zm.) stanowiąc w art. 1 że sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości m.in. przez kontrolę działalności administracji |