Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Sędziowie sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz (sprawozdawca), sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant referent stażysta Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi P. K. na przewlekłość postępowania Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. w przedmiocie postępowania w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn oddala skargę
P. K. (dalej jako "Skarżący" lub "Strona") reprezentowany przez E. K., pismem z dnia 21 lutego 2013 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. Zarzucił naruszenie art. 125 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - dalej jako "Ordynacja podatkowa", przez prowadzenie postępowania w sposób mało efektywny oraz opieszały i wniósł o:
1) zobowiązanie Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. do wydania odpowiedniego aktu administracyjnego w terminie czternastu dni od daty doręczenia akt organowi,
2) zasądzenie kosztów postępowania.
W uzasadnieniu wskazał, że 25 czerwca 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 2703/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie podatku od spadku. Dnia 31 października 2012 do Urzędu Skarbowego w G. wpłynęło pismo Dyrektora Izby Skarbowej w W. nr [...] wraz z kopią powołanego wyżej Wyroku WSA w Warszawie. W dniu 24 grudnia 2012 do Urzędu Skarbowego w G. wpłynęła decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w W. nr [...] uchylająca wcześniejszą decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. nr [...]. Zgodnie z wykładnią zawartą w powołanym wyżej wyroku Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. w postanowieniu nr [...] wyznaczył nowy termin załatwienia sprawy dopiero na 29 marca 2013. W dniu 15 stycznia 2013 Skarżący złożył do Dyrektora Izby Skarbowej ponaglenie do załatwienia tej sprawy przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. w trybie art. 141 § 1 Ordynacji podatkowej w treści zarzucając enigmatyczne uzasadnienie wyznaczenia nowego terminu załatwienia sprawy. Dnia 18 stycznia 2013 Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. pismem nr [...] wystąpił do Wójta Gminy w J. w celu uzyskania informacji w przedmiotowej sprawie. Dnia [...] lutego 2013 Dyrektor Izby Skarbowej w W. postanowieniem nr [...] uznał ponaglenie Skarżącego za bezzasadne. W dniu 12 lutego 2013 Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. wezwaniem [...] zobowiązał Stronę do określenia wartości nabytych rzeczy pod rygorem ustalenia tej wartości z uwzględnieniem opinii biegłego na koszt nabywcy.
Skarżący wyjaśnił, że bezczynność organu administracji publicznej zachodzi wówczas, gdy w prawnie określonym terminie organ nie podejmuje żadnych czynności w sprawie lub gdy wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, jednakże mimo istnienia ustawowego obowiązku nie zakończył go wydaniem stosownego aktu lub nie podjął czynności. Bezczynność sprowadza się de facto do niedziałania organu administracji i niezałatwienia sprawy w terminie. Przewlekłość związana jest z obowiązkiem załatwiania spraw przez organy bez zbędnej zwłoki, a najpóźniej w terminie określonym w Kodeksie postępowania administracyjnego lub Ordynacji podatkowej. Przewlekłość oznacza nie tylko brak działania, kiedy wciąż nie upłynął termin na załatwienie sprawy lub sprawa miała być załatwiona niezwłocznie, także podejmowanie terminowo działań, lecz nieefektywnych, bezcelowych lub w sposób nadmiernie przedłużony w czasie, a jednak niepozwalających uczynić organowi zarzutu bezczynności. Przewlekłość postępowania zachodzi, gdy jest ono długotrwałe i rozwlekłe, a trwa ponad konieczność wyjaśnienia okoliczności faktycznych i prawnych niezbędnych do końcowego rozstrzygnięcia sprawy, pozostającym w związku z przyczynowym z działaniem lub bezczynnością organu.