Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA Dariusz Zalewski (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Marika Krawczyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi S. sp. z o.o. z siedzibą w W. w przedmiocie przewlekłego prowadzenia postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. 1) stwierdza przewlekłość postępowania prowadzonego przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. w przedmiocie rozpoznania odwołania S. z o.o. z siedzibą w W. z dnia [...] grudnia 2008 r. od decyzji Prezydenta W. z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...], 2) stwierdza, że przewlekłość postępowania, o którym mowa w pkt 1 miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 3) wymierza Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w W. grzywnę w wysokości 2.000 (słownie: dwa tysiące złotych) 4) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz S. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 357 zł (słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
I. Stan sprawy przedstawia się następująco:
Decyzją z [...] grudnia 2008 r. Prezydent Miasta W. określił Skarżącej - S. sp. z o.o. z siedzibą w W. wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2003 r. W dniu 30 grudnia 2008 r. Skarżąca złożyła odwołanie od ww. decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. (dalej "SKO").
Pismem z 30 września 2010 r. SKO wyznaczyło Skarżącej siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego, jednocześnie wskazując, iż z powodu nadmiernego wpływu spraw termin rozpatrzenia odwołania ulega przedłużeniu do 20 grudnia 2010r. Skarżąca, po zapoznaniu się 14 października 2010 r. z materiałem dowodowym, pismem z 15 października 2010 r. zajęła stanowisko w ww. zakresie. Pismem z 28 marca 2012r. Skarżąca wezwała SKO do usunięcia naruszenia prawa polegającego na przewlekłym prowadzeniu postępowania w sprawie dotyczącej wniesionego przez nią odwołania od ww. decyzji z [...] grudnia 2008r., domagając się wydania decyzji pod rygorem wniesienia skargi na przewlekle prowadzenie postępowania do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
W dniu 23 kwietnia 2012 r. SKO wezwało Skarżącą do wykazania następstwa prawnego po N. sp. z o.o. oraz potwierdzenia, czy Skarżąca podtrzymuje odwołanie złożone przez N. sp. z o. o. od zaskarżonej decyzji, a ponadto do złożenia pełnomocnictwa udzielonego przez spółkę doradcy podatkowemu do reprezentowania jej w postępowaniu i nadesłania informacji wskazujących czy Spółka uregulowała zobowiązanie podatkowe wynikające z ww. decyzji, ewentualnie czy zostało wszczęte wobec spółki postępowanie egzekucyjne. W piśmie z 9 maja 2012 r. Skarżąca przedstawiła wymagany oryginał pełnomocnictwa oraz wyjaśniła, iż w sprawie nie został zastosowany środek egzekucyjny, gdyż 2 listopada 2005 r. podatnik uregulował zaległości z tytułu podatku od nieruchomości za 2003 r. Z kolei w piśmie z 14 maja 2012 r. m.in. wskazała, że SKO było informowane o fakcie zmiany nazwy Spółki, w szczególności w jej piśmie zatytułowanym "Oświadczenie o odwołaniu pełnomocnictwa", które zostało przesłane do SKO w marcu 2011 r.
Pismem z 23 kwietnia 2012 r. SKO, na podstawie art. 140 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., nr 8, poz. 60 ze zm.) - dalej “O.p.", zawiadomiło Skarżącą o nie załatwieniu sprawy w terminie określonym w art. 139 tej ustawy, z uwagi na konieczność uzupełnienia akt sprawy i przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego.
W złożonej 6 czerwca 2012 r. skardze na przewlekłe prowadzenie postępowania przez SKO Skarżąca wniosła o zobowiązanie SKO do wydania decyzji (rozpatrzenia odwołania) w terminie 14 dni od otrzymania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w trybie art. 149 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.) - dalej "P.p.s.a.", wymierzenie SKO grzywny w trybie art. 149 § 2 P.p.s.a. oraz zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania. Zarzuciła SKO naruszenie art. 139 § 3 oraz art. 140 § 1 O.p., przez rażące przekroczenie terminu na rozpatrzenie złożonego przez nią odwołania od decyzji Prezydenta m. W. i przewlekłe prowadzenie postępowania w tej sprawie.