Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Sobocha (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Golec, Sędzia WSA Maciej Kurasz, Protokolant ref. staż. Paweł Jurczyński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi S. GmbH na przewlekłość Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie rozpatrzenia odwołania oddala skargę
W dniu 30 czerwca 2005 r. do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. wniosek S. z siedzibą w N. (dalej: Skarżąca Spółka) o zwrot podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2004 r. w łącznej kwocie 44.953,63 zł.
Po rozpatrzeniu wniosku Strony, decyzją z dnia [...] lipca 2009 r., znak [...] Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego W. określił kwotę zwrotu podatku od towarów i usług w wysokości 73,00 zł. Organ uznał, że Skarżącej przysługuje zwrot jedynie na podstawie faktur dokumentujących zakup usług wynajmu samochodu osobowego.
Pismem z dnia 17 sierpnia 2009 r. Spółka odwołała się od decyzji organu pierwszej instancji, wnosząc o uchylenie jej w całości i orzeczenie w przedmiocie zwrotu zgodnie z jej wnioskiem. W ocenie Spółki, spełniła ona wszelkie wymagane przepisami prawa warunki do uzyskania zwrotu podatku naliczonego wykazanego we wniosku z 30 czerwca 2005 r.
W wyniku przeprowadzonego postępowania odwoławczego Dyrektor Izby Skarbowej w W. decyzją z dnia [...] lutego 2010 r., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.
Na powyższą decyzję Skarżąca złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Wyrokiem z dnia 12 stycznia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu wyroku stwierdził, że wydatki poniesione przez Skarżącą w niniejszej sprawie pozostawały w związku ze sprzedażą opodatkowaną.
Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2011r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. wyznaczył nowy termin załatwienia sprawy na dzień 22 sierpnia 2011 r.,
Następnie postanowieniem z dnia [...] czerwca 2011 r. wyznaczył termin załatwienia sprawy na dzień 24 października 2011 r.
Pismem z dnia 5 wrzesnia 2011 r. Skarżąca powołując się na art. 52 § 4 oraz art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.) - dalej: ppsa, wezwała organ do usunięcia naruszenia prawa polegającego na przewlekłym prowadzeniu postępowania dotyczącego dokonania zwrotu podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2004 r., które winno zakończyć się wydaniem decyzji przez Dyrektora Izby Skarbowej w W. w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 stycznia 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 1091/10.
Dyrektor Izby Skarbowej w W. decyzją z dnia [...] października 2011 r. uchylił zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji w całości i stwierdził, że Skarżącej przysługuje prawo do zwrotu podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2004 r. w kwocie 44.880 zł.
Organ zauważył, iż w rozpatrywanej sprawie związany był na podstawie art. 153 ppsa oceną prawną wyrażoną w wyroku WSA w Warszawie z dnia 12 stycznia 2011 r., tym niemniej nie oznaczało to, że w sprawie pozostało jedynie proste odniesienie wyroku do sprawy i w konsekwencji zwrot żądanej kwoty. Wskazał, iż zarówno w postępowaniu sądowoadministracyjnym, jak i w postępowaniu podatkowym Skarżąca nie przedstawiła żadnych dowodów na poparcie swoich twierdzeń oraz tego, że poczynione nakłady nie polegały jeszcze na realizacji inwestycji, a wiązały się dopiero z oceną opłacalności inwestycji. Ponadto dotyczyły inwestycji planowanej na nieruchomości będącej własnością innego podmiotu. Konieczna była zatem analiza na ile organ jest związany oceną prawną zawartą w wyroku, innymi słowy, czy zasadnym było prowadzenie dalszego postępowania dowodowego bez obawy o naruszenie oceny prawnej wyrażonej w tym wyroku. Organ odwoławczy uznał, iż niezasadne jest prowadzenie dalszego postępowania wyjaśniającego w oparciu o przepis art. 229 Ordynacji podatkowej bądź też wydanie decyzji kasacyjnej na podstawie art. 233 § 2 Ordynacji podatkowej, w związku z czym podjął rozstrzygnięcie reformatoryjne i uwzględnił żądanie Skarzącej w tej części. Z kolei w zakresie niekwestionowanym przez Skarzącą organ odwoławczy podzielił stanowisko prezentowane przez organ pierwszej instancji. W związku z czym, na podstawie faktur dokumentujących zakup usług wynajmu samochodu osobowego (VAT - 147,49), Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że Skarżacej przysługuje prawo do zwrotu podatku od towarów i usług w wysokości 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie tych usług.