Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Filipowicz-Kremis, Sędziowie Sędzia NSA Anna Moskała, Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak (spr.), Protokolant Referent Ewa Pąsiek, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 21 października 2015 r. sprawy ze skargi M.K. na Dyrektora Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. w przedmiocie przewlekłego prowadzenia postępowania I. stwierdza, że postępowanie było prowadzone w sposób przewlekły, a przewlekłość miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; II. oddala skargę w pozostałej części; III. zasądza od Dyrektora Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. na rzecz strony skarżącej kwotę [...] zł (słownie: [...]) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Przedmiotem rozpoznania jest skarga M. K. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Dyrektora Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. w sprawie wniosku skarżącej o umorzenie postępowania egzekucyjnego.
Dyrektor Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. prowadził postępowanie egzekucyjne z majątku skarżącej na podstawie tytułów wykonawczych o numerach nr od [...] do [...],[...],[...],[...],[...] i [...] obejmujących zaległości w składkach na zabezpieczenia społeczne za okresy od grudnia 2001 r. do kwietnia 2002 r., od czerwca 2002 r. do października 2002 r. i od grudnia 2002 r. do marca 2004 r. Zaległości te wynikały z decyzji o odpowiedzialności skarżącej, jako członka zarządu za zobowiązania z tytułu składek A sp. z o.o.
Dnia [...] roku skarżąca złożyła wniosek o umorzenie prowadzonego postępowania egzekucyjnego, podnosząc przedawnienie dochodzonego obowiązku, z uwagi na upływ terminu z art. 24 ust. 5d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Postanowieniem z dnia [...] r. Dyrektor Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. odmówił umorzenia prowadzonego postępowania egzekucyjnego. W rozpatrywanej sprawie organ egzekucyjny rozpatrując wniosek zobowiązanej, wskazał na okoliczności warunkujące prawidłowość prowadzenia postępowania egzekucyjnego z majątku M. K., lecz w żaden sposób nie odniósł się do zarzutu przedawnienia dochodzonych zaległości w stosunku do podmiotu głównego - spółki, za zaległości której odpowiada zobowiązana. Skarżąca w dniu [...] roku wniosła zażalenie od tego rozstrzygnięcia do Dyrektora Izby Skarbowej we W. Postanowieniem z dnia [...] roku Dyrektor Izby Skarbowej we W. uchylił w całości postanowienie Dyrektora Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Wałbrzychu i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania wskazując jednocześnie, że w ponownie prowadzonym postępowaniu organ egzekucyjny powinien zbadać nie tylko kwestię przedawnienia odpowiedzialności skarżącej jako członka zarządu, lecz również przedawnienie zaległości w stosunku do podmiotu głównego, czyli A sp. z o.o., bowiem nieudowodnienie wymagalności tych zaległości od podmiotu głównego uniemożliwia prawidłowe rozpatrzenie wniosku, zwłaszcza, że pomimo wezwania, organ egzekucyjny nie przełożył dowodów w tym zakresie. Postanowienie to nie zostało zaskarżone przez Dyrektora Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. i stało się prawomocne.
W dniu [...] roku skarżąca w trybie art. 37 Kodeksu postępowania administracyjnego złożyła zażalenie na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Dyrektora Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. W dniu [...] roku Dyrektor Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. wydał dwa postanowienia, w których odpowiednio odnosząc się do tytułów wykonawczych o nr od [...] do [...] i [...] umorzył postępowanie egzekucyjne z powodu przedawnienia dochodzonego obowiązku, natomiast w sprawach toczących się na podstawie tytułów wykonawczych o nr [...][...],[...] i [...] stwierdził brak podstaw do umorzenia postępowania egzekucyjnego. W związku z zażaleniem złożonym przez skarżącą w trybie art. 37 Kodeksu postępowania administracyjnego Dyrektor Izby Skarbowej postanowieniem z dnia [...] roku uznał zażalenie za bezprzedmiotowe. Postanowienie doręczono pełnomocnikowi skarżącej w dniu [...] roku.