Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Józef Kremis Sędziowie Sędzia WSA Maciej Guziński (sprawozdawca) Sędzia WSA Marcin Miemiec Protokolant Ewa Bogulak po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 10 maja 2012 r. sprawy ze skargi W. K. na bezczynność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie rozpoznania wniosku o umorzenie zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne oddala skargę.
Wnioskiem z dnia [...] r. W. K. (dalej: skarżący) wystąpił o umorzenie składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy za okres od [...] r. do [...]r.
Pismem z dnia [...] r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) II Inspektorat we W. poinformował skarżącego o regulacjach prawnych obowiązujących w zakresie umorzenia należności z tytułu składek, wykazał także obowiązki wynikające z ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. 2007 r. Nr 59, poz. 404 ze zm.), z uwagi na prowadzoną przez wnioskodawcę działalność gospodarczą: Prywatną Praktykę Lekarsko-Dentystyczną. Jednoocznie w piśmie tym Zakład wezwał skarżącego do wskazania, w terminie 7 dni od daty otrzymania pisma, rodzaju pomocy o jaką skarżący wnioskuje, a w sytuacji gdy zostanie wskazana pomoc de minimis o przedstawienie zaświadczeń o wielkości tej pomocy lub oświadczenia o nie otrzymaniu takiej pomocy, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Wskazano, że wezwanie związane jest z wymaganiami określonymi w szczególności w art. 37 ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.
Pismem z dnia [...] r. skarżący ponowił prośbę o umorzenie należności z tytułu składek za okres od [...] r. do [...] r. oraz poinformował, że nie występował o pomoc publiczną, ponieważ prowadząc praktykę indywidualną nie przewidywał żadnej restrukturyzacji.
W tym stanie, pismem z dnia [...] r., nazwanym zawiadomieniem, ZUS poinformował skarżącego, że jego wniosek pozostał bez rozpoznania. W uzasadnieniu wskazano, że przedmiotowe wezwanie zostało odebrane przez skarżącego w dniu [...] r. i wobec nie wywiązania się przez skarżącego w określonym terminie z wymogów określonych w ustawie o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, wniosek o umorzenie należności z tytułu składek należało pozostawić bez rozpoznania, stosownie do art. 64 § 2 kodeksu postępowania administracyjnego. Wskazano w uzasadnieniu, że z przeprowadzonych ustaleń wynika, że od dnia [...] r. skarżący zawiesił prowadzoną działalność gospodarczą, figuruje w ewidencji działalności gospodarczej pod numerem wpisu 2676.
Pismem z dnia [...] r., w nawianiu do zawiadomienia, skarżący podniósł, że nie zgadza się z negatywną decyzją w przedmiocie umorzenia wnioskowanych składek. Wskazał, że zaległe składki winny być umorzone w oparciu o rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 31 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad umarzania należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne (Dz. U. Nr 141, poz. 1365).
W odpowiedzi, pismem z dnia [...] r., Zakład poinformował skarżącego, że nie jest możliwe merytoryczne rozpoznanie jego wniosku, w sytuacji nie złożenia wszystkich wymaganych dokumentów. Kolejnym pismem z dnia [...] r. skarżący podtrzymał swoje stanowisko, wskazując na konieczność umorzenia zaległości i poinformował, że wystąpił ze skargą w przedmiotowej sprawie do WSA w Warszawie (pismem z dnia [...] r.).
W przekazanej do WSA we W. skardze z dnia [...] r., skarżący wniósł o wydanie decyzji przez ZUS II Inspektorat we W. o umorzeniu zaległych składek ubezpieczeniowych za okres od [...] r. do [...] r. O rozpatrzenie zasadności zastosowania rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 31 lipca 2003 r. W uzasadnieniu powołał się na trudną sytuację materialną i zawieszenie działalności gospodarczej. W wnioskach końcowych skargi wniósł o spowodowanie postanowienia o umorzenia wskazanych zaległości ubezpieczeniowych.