Sprawa ze skargi V.H. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. w przedmiocie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Borońska, Sędziowie Sędzia WSA Sędzia NSA Anetta Chołuj, Anna Moskała (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Kiermacka, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 8 sierpnia 2018 r. sprawy ze skargi V.H. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. w przedmiocie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy I. stwierdza, że Wojewoda D. przewlekle prowadzi postępowanie; II. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. ma miejsce z rażącym naruszaniem prawa; III. przyznaje skarżącemu od Wojewody D. sumę pieniężną w wysokości [...] ([...]) złotych; IV. zasądza od Wojewody D. na rzecz skarżącego kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/6

V. H. (dalej: skarżący) złożył ([...] maja 2018 r.) skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. (dalej: Wojewoda, organ), w związku ze sprawą jego wniosku z [...] października 2017 r. Działając na podstawie art. 3 § 2 pkt 8, art. 50 § 1, art. 52 § 2, art. 54 § 1 i art. 149 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 - dalej: p.p.s.a.), zarzucił naruszenie art. 8, art. 12, art. 35 § 1 i 3 oraz art. 36 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm. - dalej: k.p.a.) przez rażące przekroczenie terminów załatwienia jego sprawy. Wniósł o: 1) stwierdzenie przewlekłości prowadzonego postępowania skutkującej niezałatwieniem w terminie sprawy z jego wniosku o zezwolenie na pobyt czasowy; 2) stwierdzenie, że przewlekłość postępowania miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3) zobowiązanie organu do wydania decyzji w sprawie;

4) przyznanie od organu na jego rzecz równowartości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia (zgodnie z art. 149 § 2 w zw. z art. 154 § 6 p.p.s.a.); 5) skierowanie sprawy do rozpoznania w trybie uproszczonym; 6) zasądzenie kosztów.

Skarżący wskazał, że dnia [...] października 2017 r. złożył wniosek o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy i pracę w D. Urzędzie Wojewódzkim w Wydziale Spraw Obywatelskich i Cudzoziemców we W.

W dniu [...] maja 2018 r. otrzymał wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku na podstawie art. 64 § 2 k.p.a. Dnia [...] maja 2018 r. skarżący przedłożył do akt sprawy pełnomocnictwa do reprezentowania przez r.pr. R. P. oraz M. S. oraz uzupełnił dokumenty, o które był wzywany. Jednocześnie poprzez pełnomocników skarżący wniósł o przyspieszenie prowadzenia postępowania oraz złożył do Wojewody ponaglenie na niezałatwienie sprawy w terminie i bezczynność organu.

Zdaniem skarżącego, postępowanie Wojewody narusza art. 35 § 3 k.p.a., który stanowi, że "załatwienie sprawy wymagające postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w terminie miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania". Zaakcentował, że - na moment wniesienia skargi - upłynęło ponad

7 miesięcy od dnia złożenia przez niego wniosku o pobyt czasowy. Wskazał, że organ nie podjął w terminie wystarczających czynności do szybkiego rozpoznania sprawy - w tym również nie poinformował strony o wszczęciu postępowania oraz o powodach nierozpoznania sprawy w terminie zgodnie z art. 36 § 1 k.p.a.

Podniósł, że mając na uwadze rażące przekroczenie terminów rozpoznania sprawy przez Wojewodę, należy uznać za zasadne żądanie przyznania od organu na jego rzecz sumy pieniężnej, na podstawie art. 149 § 2 w zw. z art. 154 § 6 p.p.s.a. Wskazał, że od wielu miesięcy jest całkowicie ignorowany przez organ, nie otrzymywał żadnej korespondencji, a samo formalne badanie wniosku zajęło organowi aż 7 miesięcy. Naruszanie norm prawnych dotyczących terminów rozpoznania sprawy przez Wojewodę winno się wiązać z nałożeniem na organ obowiązku zapłaty kwoty pieniężnej, która z jednej strony będzie stanowiła swoistą "karę" dla organu, a z drugiej strony stanowić będzie rekompensatę dla strony za naruszanie jej praw w postępowaniu prowadzonym przez Wojewodę.

Strona 1/6