uchyla zaskarżoną decyzję w zakresie orzeczenia nr 42 MInistra Przemysłu Lekkiego o przejęciu na własność Państwa Przedsiębiorstwa (...).
Zaskarżona decyzja jako podstawę prawną rozstrzygnięcia powołała art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa uznając, że zaskarżona "decyzja została wydana z rażącym naruszeniem przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1946 r. o podwyższeniu dolnej granicy zdolności zatrudnienia przejmowanych na własność Państwa przedsiębiorstw w przemysłach wyrobów nie powszechnego użytku, bądź mało zmechanizowanych, bądź o charakterze pionierskim i sezonowym /Dz.U. 1947 nr 2 poz. 7/.
W ramach postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji rzeczą organu orzekającego w tym postępowaniu jest wnikliwa ocena całokształtu postępowania, które doprowadziło do wydania kwestionowanego orzeczenia i na jego podstawie oceny czy rozstrzygnięcie to jest dotknięte wadami skutkującymi jego nieważność w związku z rażącym naruszeniem prawa.
Nie jest wykluczone w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji przeprowadzenie dodatkowych dowodów, tak jak miało to miejsce w rozpoznawanej sprawie, które umożliwia ocenę legalności rozstrzygnięcia będącego przedmiotem postępowania i również na podstawie uzupełniających dowodów wyprowadzenie wniosku czy kwestionowana decyzja jest dotknięta wadą wymienioną w art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, jednak konfrontacja przeprowadzonych dowodów i ocena ich mocy dowodowej musi nastąpić w odniesieniu do całokształtu postępowania dowodowego poprzedzającego wydanie ocenianego rozstrzygnięcia, a nie tylko w odniesieniu do niektórych dowodów tego postępowania, jak uczyniono to w rozpoznanej sprawie.
Zmiany ustrojowe jakie zachodzą w naszym kraju w tym przeprowadzona kampania wyborcza na Urząd Prezydenta RP i Sejmu rozbudziły w byłych właścicielach przejętych zakładów ogromne nadzieje na odzyskanie znacjonalizowanych dóbr bądź zadośćuczynienia nawet w niewielkim stopniu.
Wyrazem tego było stanowisko prezentowane w toku postępowania przez prokurenta zainteresowanej Spółki.
Sprawa niniejsza jak i wiele innych, jakie wpływają do Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazują jak niezbędnym jest podjęcie działań legislacyjnych dla przesądzenia tych niewątpliwie trudnych kwestii.
Brak stosownych uregulowań w omawianej kwestii powoduje, iż sąd administracyjny powołany do badania legalności decyzji z obowiązującym prawem spotyka się wielokrotnie z zarzutem, iż jego działanie akceptuje stare nie pasujące do obecnej ustrojowej rzeczywistości prawo.