Samo wszczęcie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, mającego na celu ocenę zgodności z prawem decyzji ostatecznej, która rozstrzygnęła zagadnienia wstępne ważne w innym postępowaniu administracyjnym, nie może być podstawą do zastosowania w tym postępowaniu administracyjnym art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Marii i Wiesława K. na postanowienie Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 22 czerwca 1998 r. (...) w przedmiocie zawieszenia postępowania w przedmiocie zezwolenia na założenie i przyprowadzenie przewodów i urządzeń do przesyłania energii elektrycznej - oddala skargę.
Postanowieniem z dnia 27 marca 1998 r. Wojewoda B., powołując się na art. 97 1 pkt 4 kodeksu postępowania administracyjnego zawiesił postępowanie wszczęte z wniosku Zakładu Energetycznego B. SA w B. o wydanie zezwolenia o jakim mowa w art. 124 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, a odnoszące się do założenia i przeprowadzenia przewodów i urządzeń służących do przesyłania energii elektrycznej na nieruchomości Marii i Wiesława K.
Według organu I instancji zawieszenie postępowania w oparciu o wskazaną podstawę prawną uzasadniało zaskarżenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodka Zamiejscowego w G. decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia 15 kwietnia 1997 r. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu inwestycji, w związku z którą Zakład Energetyczny Bydgoszcz SA wystąpił c opisane wyżej zezwolenie.
Okoliczność ta zdaniem Wojewody B. "determinowała" wstrzymanie się z wydaniem decyzji kończącej postępowanie w sprawie, skoro ewentualne uwzględnienie skargi oddziaływać będzie bezpośrednio na wynik sprawy. Świadczy ona, zdaniem organu I instancji, "o braku prawomocności" decyzji ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu.
W wyniku rozpoznania zażalenia Zakładu Energetycznego B. SA Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast orzekając w dniu 22 czerwca 1998 r. uchylił rozstrzygnięcie organu I instancji co do zawieszenia postępowania. Organ II instancji zauważył, że Wojewoda B. nie wyciągnął właściwych wniosków z ostateczności decyzji o ustaleniu warunków- zabudowy i zagospodarowania terenu. Samo wszczęcie postępowania sądowego mającego na celu ocenę legalności decyzji dotyczącej ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu nie może uzasadniać zawieszenia postępowania z wniosku o wydanie zezwolenia, o jakim mowa w art. 124 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Przeszkodą w jego zakończeniu byłoby natomiast wydanie przez Sąd postanowienia o wstrzymaniu wykonania decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Maria i Wiesław- K. zarzucili rozstrzygnięciu Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast "rażące naruszenie prawa materialnego" wyjaśniając, iż rozumieją przez to zagrożenie jakie stworzy dla nich zrealizowanie inwestycji przez Zakład Energetyczny B. SA.
Odpowiadając na skargę Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast domagał się jej oddalenia, powtarzając wcześniej przedstawioną argumentację.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje.
Skarga jest niezasadna i jako taka podlega oddaleniu.
Przede wszystkim należy zauważyć, iż przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest postanowienie wpadkowe wydane w trakcie trwania postępowania administracyjnego.
Przy ocenie legalności tego rozstrzygnięcia chodzi zatem wyłącznie o zagadnienia proceduralne, a nie materialnoprawne, jak to wywodziła strona skarżąca.
Zaskarżone postanowienie nie kończy postępowania dotyczącego rozpatrzenia wniosku zgłoszonego przez Zakład Energetyczny B. SA i w żaden sposób nie przesądza o jego wyniku.