Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sędzia WSA Asesor WSA Protokolant Janina Kosowska Hanna Raszkowska Katarzyna Matczak (spr.) Grzegorz Klimek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2004 r., sprawy ze skargi Z. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" r. Nr "[...]" w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania - - oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

Burmistrz B. decyzją Nr "[...]" z dnia 6 czerwca 2000r., na podstawie art. 50 ust. 2 i art. 38 ust. l ustawy z 24 października 1974r. Prawo wodne, po rozpatrzeniu wniosku Z. P. w przedmiocie okresowego zalewania działki nr 99 w K., gm. D., nakazał K. G. wykonanie rowu zbierającego wody opadowe od najniżej położonego punktu na działce nr 98, celem odprowadzenia ich do stawu w terminie do 10 października 2000r. oraz utrzymywania w stałej sprawności drenażu oprowadzającego nadmiar wód ze stawu do rowu melioracyjnego. W uzasadnieniu decyzji wyjaśniono, że nałożone obowiązki pozwolą na utrzymywanie się poziomu wód w stanie nie pozwalającym na ich przelewanie na działkę sąsiednią poprzez obwałowania. Wskazano, że z dokonanymi ustaleniami w toku oględzin nie zgodził się Z. P., który oświadczył, że tylko przywrócenie poprzedniego stanu na działce sąsiada pozwoli mu na bezkonfliktowe użytkowanie jego posesji. Organ pouczył w decyzji o trybie jej weryfikacji w drodze dochodzonego przed sądem roszczenia.

W dniu 21 lutego 2002r. Z. P. wystąpił z odwołaniem od tej decyzji do Starosty O., który przekazał je według właściwości Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu. Odwołujący podniósł, że sąsiad nie wykonuje nałożonych przez Burmistrza B. obowiązków w związku z czym dochodzi do zalewania jego działki wodami opadowymi. Nadto przedstawił liczne niedogodności związane z wykopanym przez K. G. stawem przy granicy z jego działką.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowieniem z dnia 11 lipca 2002r. stwierdziło niedopuszczalność odwołania. W motywach uzasadnienia podniesiono, że stosownie do art. 38 ust. l ustawy Prawo wodne, będącego podstawą podjętego rozstrzygnięcia, decyzja organu administracji publicznej w sprawie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie do stanu poprzedniego jest ostateczna, co oznacza, że może być wzruszona tylko w trybie nadzwyczajnym. Nie przysługuje od niej odwołanie, natomiast strona niezadowolona z podjętego rozstrzygnięcia w tej sprawie może dochodzić swoich praw przed sądem w terminie 30 dni od dnia otrzymania decyzji.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Z. P. domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia, które nie nadało dalszego biegu jego odwołaniu. Skarżący podniósł, że organ wydający decyzję z 6 czerwca 2000r. nie znał całej sytuacji na jego gruncie, opierając się jedynie na "fałszywie sporządzonych protokołach" bez jego udziału. Zarzucił, że w przedmiotowej decyzji nie poinformowano go do jakiego sądu ma wystąpić, natomiast na sąd cywilny go nie stać, gdyż utrzymuje się z renty rolniczej w kwocie 550 zł. Wniósł o wydanie wyroku zgodnie z ustawą Prawo wodne z 1974r.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o oddalenie skargi podtrzymując stanowisko prezentowane w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie zważyć należy, iż w myśl art. 97 § l ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę -Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, póz. 1271, ze zm) na skutek reformy sądownictwa administracyjnego skargi wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem l stycznia 2004r. podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne.

Strona 1/2