Skarga Krystyny K. i Tadeusza G. na uchwałę Rady Gminy w S. w sprawie zatwierdzenia ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego.
Tezy

Przewidziany w art. 199 par. 1 Kpa 30-dniowy termin wniesienia skargi nie dotyczy skarg na uchwały organów gminy wnoszonych w trybie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./; skargi takie można wnosić w każdym czasie, przy czym - jeżeli minie rok od podjęcia zaskarżonej uchwały - wcześniejsze uprawnienie sądu do stwierdzenia nieważności uchwały ustępuje uprawnieniu do stwierdzenia jej niezgodności z prawem.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 w związku z art. 216a Kpa skargi Krystyny K. i Tadeusza G. na uchwałę Rady Gminy w S. z dnia 13 lipca 1991 r. nr IX/20/91 w sprawie zatwierdzenia ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego.

Uzasadnienie strona 1/3

Krystyna K., właścicielka działki nr 8/32 w K., zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego uchwałę Rady Gminy w S. nr IX/20/91 z dnia 13 lipca 1991r. w sprawie zatwierdzenia planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego. Skarżąca wyjaśnia, że dnia 23 listopada 1987r. złożono podanie o wydzielenie działki z gospodarstwa rolnego i przeznaczenie jej na cele rekreacyjne. Działki sąsiednie zostały wyłączone. Na sesji w dniu 29 listopada 1989 r., choć nie było żadnych przeszkód do wyłączenia, wniosek poprzedniego właściciela działki /rolnika/ nie został uwzględniony, gdyż podjęto uchwałę o 100-metrowym pasie ochronnym wokół jezior, gdzie znajdowała się ta działka. Prośba nie została uwzględniona także później, choć uchylono uchwałę o 100-metrowym pasie ochronnym. Działka znajduje się w pobliżu zabudowy letniskowej, jest gruntem VI klasy od wielu lat nie uprawianym. Wyłączenie działki nie zostało dokonane również na sesji w dniu 13 lipca 1991 r., w której skarżąca brała udział, chociaż większość radnych głosowała za uwzględnieniem jej wniosku. Skarżąca przedstawia przebieg dyskusji na tej sesji i stwierdza, że protokół zawiera szereg błędów i nieścisłości. Obecnie tylko zmiana przeznaczenia działki w planie może doprowadzić do zalegalizowania rozpoczętej budowy.

W odpowiedzi na skargę stwierdzono, że na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy o samorządzie terytorialnym i art. 17 ust. 3 ustawy o planowaniu przestrzennym Rada Gminy w S. zatwierdziła plan zagospodarowania przestrzennego Gminy. Skarżąca wybudowała samowolnie na spornej działce dom letniskowy, wobec czego decyzją z dnia 26 marca 1990r. wydano nakaz rozbiórki tego domu. Decyzja ta jest prawomocna. Przy uchwalaniu planu uwzględniono rozporządzenie nr 52 Wojewody (...) w sprawie wprowadzenia zakazów i nakazów na terenie województwa w celu ochrony walorów krajobrazowych. Uchwała zatwierdzająca plan uzyskała wymagane uzgodnienia i została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa (...) nr 18 z dnia 16 sierpnia 1991 r.

Dnia 20 października 1992 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał postanowienie o połączeniu niniejszej sprawy ze sprawą IV SA 854/92 ze skargi Tadeusza G. na tę samą uchwałę z dnia 13 lipca 1991 r. w zakresie dotyczącym działki nr 8/40; w sprawie Jej zawarta jest taka sama odpowiedź na skargę.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Artykuł 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ uzależnia dopuszczalność wniesienia skargi do sądu administracyjnego od bezskutecznego wezwania organu gminy do usunięcia naruszenia prawa, spowodowanego kwestionowaną uchwałą. Skarga wniesiona z pominięciem tego warunku jest niedopuszczalna /art. 204 par. 1 Kpa/, Jak już wyjaśniono w orzecznictwie /postanowienie z dnia 27 września 1990 r. SA/Wr 952/90 - ONSA 1990 Nr 4 poz. 4/, wezwanie do usunięcia naruszenia prawa będzie bezskuteczne, gdy organ gminy, który podjął uchwałę, odmówi usunięcia naruszenia albo nie wypowie się w tej kwestii w terminie, jaki obowiązuje do załatwienia sprawy w postępowaniu administracyjnym /art. 35 i 36 Kpa/. Ta przesłanka dopuszczalności skargi w niniejszej sprawie została niewątpliwie spełniona. Skarżący Tadeusz G. pismem z dnia 10 grudnia 1991 r. został zawiadomiony o braku możliwości przeznaczenia jego działki na cele letniskowe w planie zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym zaskarżoną uchwałą. W aktach sprawy znajduje się również pismo skarżącej Krystyny K., skierowane do Wójta Gminy w S., "o ponowne przeanalizowanie jej wniosku o przeznaczenie działki na cele letniskowe w związku z podjętą uchwałą o zatwierdzeniu planu zagospodarowania przestrzennego". Od daty skierowania tego pisma upłynęły terminy wymienione w art. 35 i 36 Kpa. Skarga Krystyny K. wpłynęła do sądu w kwietniu 1992 r., skarga Tadeusza G. zaś w maju 1992 r.

Strona 1/3