Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Matan Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska Sędzia WSA Małgorzata Walentek (spr.) Protokolant Paulina Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2012 r. sprawy ze skargi Z. F. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie funkcjonariuszy Policji uchyla zaskarżone postanowienie.
Komendant Miejski Policji w K. decyzją - rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...]r. przedłużył okres zawieszenia Z.F. w czynnościach służbowych od dnia 15 lipca 2011 roku do czasu ukończenia postępowania karnego.
W dniu 8 września 2011 r. pełnomocnik strony, adwokat S.S., wniósł odwołanie od ww. decyzji domagając się jej zmiany i odstąpienie od zwieszenia w czynnościach służbowych oraz uchylenie rygoru natychmiastowej wykonalności, ewentualnie uchylenie zaskarżonego rozkazu i przekazanie sprawy organowi I instancji do ponownego rozpoznania. W odwołaniu między innymi wskazał, że przedmiotowy rozkaz personalny został wręczony Z.F. w dniu 25 sierpnia 2011 r., albowiem został pierwotnie wysłany na błędny adres tj. [...] B., gdy faktycznie zamieszkuje on pod adresem [...] B., a adres ten był znany w Komisariacie Policji [...] w K. od lutego-kwietnia 2010 r.
Postanowieniem z dnia [...]r. nr [...] wydanym na podstawie art. 134 w związku z art. 127 § 2 k.p.a. k.p.a. w związku z § 3 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 lipca 2002 r. w sprawie trybu zawieszania policjanta w czynnościach służbowych przez przełożonych (Dz. U. z 2002 r. Nr 120, poz. 1029) Komendant Wojewódzki Policji w K. stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwodnia.
W uzasadnieniu wskazał, że rozkaz personalny nr [...] został stronie przesłany drogą pocztową na adres zamieszkania. W związku z niezastaniem adresata przesyłkę poleconą zawierającą zaskarżony rozkaz personalny awizowano w dniu 11 lipca 2011 r., informując o możliwości jej odbioru w terminie 7 dni w placówce pocztowej. Na skutek nieodebrania przesyłki we wskazanym terminie, powtórne awizo zostało dokonane w dniu 19 lipca 2011 r. Niepojęta przesyłka została zwrócona do nadawcy w dniu 26 lipca 2011 roku.
Organ stwierdził, że doręczenie przedmiotowego rozkazu personalnego nastąpiło zgodnie z treścią art. 44 k.p.a., w dniu 25 lipca 2011 r. Termin do wniesienia odwołania upłynął zatem w dniu 8 sierpnia 2011 r. Tym samym w dniu 9 sierpnia 2011 r. rozkaz ten stał się prawomocny. Natomiast odwołanie zostało w dniu 8 września 2011 r. nadane w placówce pocztowej, a więc po ustawowo określonym terminie do wykonania tej czynności.
Organ zauważył, że w dniu 25 sierpnia 2011 r. stronie bezpośrednio został doręczony ów rozkaz, za pokwitowaniem w siedzibie organu I instancji. Zdaniem organu powtórne doręczenie rozkazu nie ma wpływu na bieg terminu do wniesienia odwołania. Przepisy kodeksu postępowania administracyjnego nie przewidują bowiem możliwości przyjmowania dwóch różnych dat doręczenia decyzji. Nie można zatem z powtórnym doręczeniem rozkazu wiązać odrębnych skutków prawnych, w szczególności nie można traktować takiego doręczenia jako stworzenia nowej możliwości wniesienia odwołania.
Skargę od powyższego postanowienia wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach pełnomocnik adwokat Z.S. zarzucając naruszenie art. 39, art. 42, art. 43 i art. 44 k.p.a. polegające na wysłaniu rozkazu z dnia [...]r. na niewłaściwy adres, a na skutek nie odebrania z poczty przesyłki poleconej uznanie, że doręczenie nastąpiło w trybie doręczenia zastępczego w dniu 25 lipca 2011 r. Podniósł, że Komenda Miejska Policji w K. raportem z 2010 r. została powiadomiona o zmianie miejsca zamieszkania strony na B. ul. [...]. Konsekwencją tego stanu rzeczy było sporządzenie druku PIT -11 informującego o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy za 2010 r., w którym jako adres zamieszkania wskazano B. ul. [...]. Natomiast rodzice strony mieszkający pod adresem, na który przesyłka była skierowana nie mogli zobowiązać się do jego poinformowania o pozostawionym awizie, gdyż w okresie od 10 lipca 2011 r. do 31 lipca 2011 r. przebywali na wakacjach poza miejscem zamieszkania. Również w tym okresie skarżący nie był pod tym adresem z uwagi na nieobecność rodziców. Powtórne doręczenie decyzji bezpośrednio skarżącemu w dniu 25 sierpnia 2011 r. w siedzibie organu I instancji świadczy dobitnie, że w tej dacie również organ miał wątpliwości, czy nastąpiło skuteczne doręczenie zastępcze w trybie art. 44 k.p.a. Gdyby organ nie miał tej wątpliwości, to nie doręczałby tej decyzji powtórnie. Zdaniem pełnomocnika bezprzedmiotowe są rozważania dotyczące skuteczności doręczenia zastępczego w sytuacji, gdy organ I instancji doręczał rozkaz na błędny adres, co potwierdza okoliczność powtórnego doręczenia rozkazu. W tej sytuacji należało przyjąć, że faktyczne doręczenie decyzji nastąpiło 25 sierpnia 2011 r., zatem odwołanie z dnia 8 września 2011 r. zostało złożone w terminie i powinno zostać merytorycznie rozpoznane przez organ II instancji.