Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Z. w przedmiocie upoważnienia udzielonego Gminnemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w Z. do prowadzenia postępowań wobec dłużników alimentacyjnych oraz do wydawania decyzji w tych sprawach stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Morys Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Alicja Sadowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2009 r. sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Gminy Z. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie upoważnienia udzielonego Gminnemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w Z. do prowadzenia postępowań wobec dłużników alimentacyjnych oraz do wydawania decyzji w tych sprawach stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały

Uzasadnienie strona 1/11

Na mocy uchwały Nr [...] z dnia [...]r. Rady Gminy Z. wydanej na podstawie art. art. 18 ust.2 pkt 15 i art. 39 ust.4 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym ( Dz. U. Nr 142 poz. 1591 z 2001r. z późn. zm.) udzielono upoważnienia Gminnemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w Z. do prowadzenia postępowań wobec dłużników alimentacyjnych oraz do wydawania w tych sprawach decyzji.

Wykonanie uchwały powierzono Kierownikowi Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z., a w jej § 3 określono, iż akt wchodzi w życie z dniem [...]r.

Od opisanego wyżej aktu Rady Gminy Z. Wojewoda [...] skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę. Wniósł w niej o stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu organu samorządu terytorialnego.

W uzasadnieniu skargi organ nadzoru dokonał analizy treści przepisu art. 39 ust.4 ustawy o samorządzie gminny, który to przepis wskazany został w podstawie prawnej zaskarżonej uchwały. Powołując się na stanowisko doktryny i orzecznictwa Wojewoda [...] podniósł, iż upoważnienie udzielone na podstawie analizowanej normy prawnej dotyczyć może wyłącznie prowadzenia spraw z zakresu administracji publicznej, kończących się wydaniem decyzji administracyjnej. Cytując komentarz do ustawy o samorządzie gminnym pod red. P. Chmielnickiego, a także pod redakcją A. Szewca, G. Jyż i Z. Pławeckiego wskazano, iż zapis zawarty w art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym dotyczy indywidualnych spraw rozstrzyganych w trybie uregulowanym w kodeksie postępowania administracyjnego, ordynacji podatkowej lub ustaw szczególnych, a sprawy z zakresu administracji publicznej to sprawy regulowane prawem administracyjnym materialnym.

W opinii organu ust. 1, 2 oraz 5 przepisu art. 39 wprost dotyczą wydawania decyzji administracyjnych, co dodatkowo potwierdza przedstawioną powyżej interpretację zapisu zawartego w ust. 4 tego artykułu.

Organ nadzoru uznał przeto, iż udzielone zaskarżoną uchwałą upoważnienie narusza art.39 ust.4 ustawy samorządu gminnego. Działania jakie podejmowane są wobec dłużników alimentacyjnych w oparciu o ustawę o pomocy osobom uprawnionym do alimentów w większości przypadków mają charakter czynności materialno-technicznych i nie są podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej .

Wojewoda [...] zwrócił uwagę, iż w przepisach rozdziału 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów nie zostało opisane żadne postępowanie administracyjne prowadzone przez organ właściwy wierzyciela lub dłużnika, którego efektem miałoby być wydanie przez któryś z tych organów decyzji administracyjnej.

Organ nadzoru na potwierdzenie swego stanowiska przytoczył art. 3 ust.3, ust.5,ust.7,ust.8, art.5 ust.1, ust.2 pkt 1, 2 i 3, ust.3 pkt 1 i 2, ust. 6 art.6 oraz art.7 ust.1 wymienionej wyżej ustawy, które to przepisy opisują rodzaj czynności podejmowanych przez organ właściwy wierzyciela i dłużnika, takich jak wezwanie organu prowadzącego postępowanie egzekucyjne do przesłania zaświadczenia o bezskuteczności egzekucji, wystąpienie z wnioskiem do organu właściwego dłużnika o podjęcie działań wobec dłużnika alimentacyjnego, przekazanie organowi prowadzącemu egzekucję wszelkich posiadanych informacji mających wpływ na skuteczność egzekucji, informowanie sądu o opieszałości komornika, zobowiązanie dłużnika alimentacyjnego do zarejestrowania się jako bezrobotny, zwrócenie się do starosty o podjęcie działań zmierzających do aktywizacji zawodowej dłużnika lub skierowanie go do robót publicznych czy prac organizowanych na tych zasadach, kierowanie wniosku do tego organu o zatrzymanie lub zwrot prawa jazdy dłużnika alimentacyjnego, złożenie wniosku o ściganie dłużnika o przestępstwo z art. 209 § 1 k.k, informowanie komornika o podjętych działaniach wobec dłużnika alimentacyjnego, a także wytaczanie na rzecz obywateli powództw w sprawach o roszczenia alimentacyjne.

Strona 1/11