Postanowieniem nr [...] z dnia [...], Kierownik Działu Świadczeń Rodzinnych Ośrodka Pomocy Społecznej w J.Z., działając z upoważnienia Prezydenta Miasta J.Z. wstrzymał z urzędu wykonanie przywołanej wyżej decyzji własnej z dnia [...], nr [...] o przyznaniu E.F. zaliczki alimentacyjnej.
W motywach rozstrzygnięcia organ I instancji raz jeszcze podkreślił, że zgodnie z informacją przekazaną przez Sąd Okręgowy w G., pierwsze z przedłożonych przez skarżącą zaświadczeń, to jest zaświadczenie z dnia [...] potwierdzało, że egzekucja jest bezskuteczna gdyż dłużnik nie posiada majątku w Polsce. Późniejsze zaświadczenie datowane na [...] dotyczy natomiast dalszego przebiegu postępowania w celu uzyskania alimentów od dłużnika zamieszkałego za granicą.
Nadto z rzeczonej informacji wynika jednoznacznie, że wniosek o realizację alimentów na podstawie Konwencji Nowojorskiej z 1956 r. złożony został przez wyżej wymienioną w dniu [...] i przekazano go władzom [...] w dniu [...] oraz, że obecnie nie można stwierdzić, czy egzekucja będzie bezskuteczna.
W tym stanie rzeczy organ administracyjny zaakcentował, że w sprawie zaistniały przesłanki powodujące nie tylko wznowienie postępowania administracyjnego na podstawie art. 145 §1 pkt 5 Kodeksu postępowania administracyjnego, lecz także wstrzymanie wykonania decyzji, którą postępowanie to zostało zakończone, w oparciu o art. 152 §1 K.p.a.
Przepis ten stanowi bowiem, że organ administracji publicznej właściwy w sprawie wznowienia postępowania wstrzyma z urzędu lub na żądanie strony wykonanie decyzji, jeżeli okoliczności sprawy wskazują na prawdopodobieństwo jej uchylenia w wyniku wznowienia postępowania.
W zażaleniu do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. (błędnie zatytułowanym jako odwołanie) E.F. dała wyraz swemu niezadowoleniu z postanowienia zapadłego w I instancji podnosząc, iż jest ono dla niej niezrozumiałe i krzywdzące.
Skarżąca wywiodła, że informacje udzielone w toku postępowania przez Sąd Okręgowy w G. nie dają podstaw do wstrzymania wykonania decyzji o przyznaniu jej zaliczki alimentacyjnej. Zaakcentowała bowiem, iż nie otrzymuje świadczeń alimentacyjnych zasądzonych od dłużnika, nie utrzymuje z nim żadnych kontaktów, nie zna miejsca jego pobytu i wie tylko tyle, że w roku [...] przebywał on na terenie G.
Nadto strona powołała się na problemy zdrowotne i na trudną sytuację materialną oraz skrytykowała pracę Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych Ośrodka Pomocy Społecznej w J.Z. a także Komornika Sądowego, który nie dołożył jej zdaniem należytej staranności przy prowadzeniu postępowania egzekucyjnego.
Postanowieniem z dnia [...], nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy akt stanowiący przedmiot zażalenia. Organ II instancji podniósł, iż stosownie do art. 2 pkt 7 ustawy o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej, sporne świadczenie wypłacane jest osobie uprawnionej na poczet należnego świadczenia alimentacyjnego, ustalonego na podstawie tytułu wykonawczego, jeżeli egzekucja jest bezskuteczna.