Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Matan Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz Protokolant st. sekr. sąd. Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 listopada 2013 r. sprawy ze skargi D.S. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej - odmowy wszczęcia postępowania 1) uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Prezydenta Miasta Ś. z dnia [...] nr [...]; 2) przyznaje na rzecz adwokata U.W. kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Postanowieniem z dnia [...]r. Nr [...] wydanym z upoważnienia Prezydenta Miasta Ś. na podstawie art. 123 w zw. z art. 61a § 1 k.p.a. odmówiono wszczęcia postępowania na wniosek D.S., w zakresie, w jakim dotyczył umorzenia należności odsetkowych w wysokości 39 202,93 zł od wierzytelności powstałej w wyniku niespłaconej pożyczki przyznanej z Funduszu Pracy na podjęcie pozarolniczej działalności oraz rozłożenia na raty należności głównej w wysokości 37 089 zł.
Jako przyczynę odmowy organ wskazał fakt prowadzenia postępowania administracyjnego wszczętego na wniosek E.F., w którym stroną jest również D.S., a które związane jest bezpośrednio z wnioskiem złożonym obecnie przez D.S. Zdaniem organu wszczęcie postępowania prowadziłoby do sytuacji, w której mogłyby istnieć dwie decyzje administracyjne dotyczące tej samej sprawy.
Kwestionując stanowisko organu D.S. w piśmie nazwanym odwołaniem podniosła, że otrzymała odmowną decyzję w sprawie umorzenia pożyczki, wydaną na wniosek E.F. i nie zgadza się z tym, gdyż E.F. nie miała żadnych korzyści z tytułu udzielonej pożyczki i nie powinna być karana. Stwierdziła nadto, że mimo zajęcia jej pensji przez komornika, odsetki od należności głównej wciąż rosną.
Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...]r. Nr [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. po rozpoznaniu zażalenia na postanowienie organu I instancji oznaczone przez organ odwoławczy błędną datą -16 września 2012r. - utrzymał je w mocy.
W pierwszym zdaniu uzasadnienia postanowienia wskazał, że odwołująca otrzymała postanowienie organu I instancji orzekające o odmowie wszczęcia postępowania z powołaniem się na art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a.
W dalszej części uzasadnienia organ dokonał analizy stanu faktycznego, począwszy od chwili złożenia przez żalącą wniosku o udzielenie pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej. Wskazał, że w dniu 23 grudnia 2003r. zawarto z D.S. umowę pożyczki. Wojewoda [...] wyjaśnił, że z uwagi na niedopełnienie warunków umowy pożyczki, w dniu 1 sierpnia 2005r. pożyczkobiorca został wezwany do zapłaty kwoty 41 562,50 zł, na którą składał się kapitał główny - 37 089 zł oraz odsetki. Po otrzymaniu nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w C. (sygn. akt [...]), w dniu 31 sierpnia 2009r. strona złożyła wniosek o umorzenie pożyczki, który rozpatrzony został przez organ I instancji odmownie, a decyzja ta stała się ostateczna wobec uchybienia terminu do wniesienia odwołania. Następnie D.S. złożyła w dniu 11 września 2012 r. wniosek o wstrzymanie egzekucji komorniczej, umorzenie odsetek i rozłożenie na raty należności głównej.
Kolegium zauważyło, że w czasie złożenia tego wniosku toczyło się już postępowanie w sprawie umorzenia pożyczki przyznanej D.S. z wniosku poręczycielki, E.F., złożonego w dniu 13 sierpnia 2012 r. Z tej przyczyny zasadnie odmówiono wszczęcia postępowania z powołaniem się na art. 61a k.p.a. na wniosek strony w zakresie umorzenia należności odsetkowych i rozłożenia na raty należności głównej. Zauważono, że w zakresie części wniosku dotyczącej wstrzymania egzekucji komorniczej organ wystosował do strony pismo z powołaniem się na treść art. 59 § 1 pkt 9 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Dodatkowo Kolegium stwierdziło, że obecnie prowadzona jest skuteczna egzekucja zarówno wobec dłużnika - D.S., jak i poręczycielki - E.F. Komornik sądowy dokonał zajęcia wynagrodzenia za pracę D.S., a od poręczycielki wyegzekwowano należności w miesiącach sierpień - październik 2012r. Z tych przyczyn nie ma uzasadnienia zmiana sposobu spłaty zadłużenia na system ratalny. Podkreślono, że jedynym skutecznym sposobem odzyskania należności od strony okazała się egzekucja komornicza.