Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia NSA Adam Mikusiński Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz - Kunicka (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Magdalena Nowacka-Brzeźniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lutego 2011 r. sprawy ze skargi Wojewody[...] na uchwałę Rady Miejskiej C. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie usług opiekuńczych stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Zaskarżoną uchwałą Nr [...] z dnia [...] Rada Miejska C. dokonała zmiany uchwały własnej nr [...] z dnia [...] w sprawie określenia szczegółowych warunków przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze (opublikowanej w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] z dnia [...]r. Nr [...], poz. [...]). Jako podstawę prawną uchwały wskazała między innymi art. 50 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej. Następnie w przepisie § 1 pkt 1 przedmiotowej uchwały określiła maksymalną odpłatność za 1 godzinę usług opiekuńczych. Natomiast przepisem § 1 pkt 3 tej uchwały, Rada Miejska C. dokonała zmiany uregulowania § 4 ust. 3 dotychczas obowiązującej uchwały, ustalając wskaźniki odpłatności stosowane przy częściowym zwolnieniu z odpłatności za usługi opiekuńcze. W załączonej tabeli wymienione zostały wyłącznie "wskaźniki odpłatności w procentach ustalone od ceny specjalistycznej usługi za 1 godzinę".
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, Wojewoda [...], na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. Nr 142 z 2001 r., poz. 1591 z późn. zm.), wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały Nr [...] Rady Miejskiej C. z dnia [...] w sprawie zmiany uchwały Rady nr [...] z dnia [...] w sprawie określenia szczegółowych warunków przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze - jako sprzecznej z przepisem art. 2 Konstytucji RP oraz art. 50 ust. 6 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zm.).
W uzasadnieniu skargi organ nadzoru podniósł, że przepisem § 1 pkt 3 przedmiotowej uchwały - dokonano zmiany § 4 ust. 3 dotychczas obowiązującej uchwały, ustalając wskaźniki odpłatności stosowane przy częściowym zwolnieniu z odpłatności za usługi opiekuńcze. Jednakże w załączonej tabeli wymienione zostały wyłącznie "wskaźniki odpłatności w procentach ustalone od ceny specjalistycznej usługi za 1 godzinę". W związku z tym organ nadzoru podkreślił, iż zgodnie z art. 50 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej "specjalistyczne usługi opiekuńcze są to usługi dostosowane do szczególnych potrzeb wynikających z rodzaju schorzenia lub niepełnosprawności, świadczone przez osoby ze specjalistycznym przygotowaniem zawodowym". Skarżący podniósł, że wobec tego Rada Miejska C. uregulowała jedynie zasady zwolnienia od opłat za wskazaną kategorię usług, pomijając pozostałe usługi opiekuńcze. Rada nie określiła bowiem wyczerpująco szczegółowych warunków zwolnienia od opłat za usługi opiekuńcze inne niż specjalistyczne usługi opiekuńcze, pomimo, że we wprowadzeniu do omawianego przepisu ustaliła, iż częściowe zwolnienie z odpłatności dotyczy wszystkich usług opiekuńczych. Organ nadzoru zarzucił, że w konsekwencji powyższego, przedmiotowa uchwała zawiera wewnętrznie sprzeczne uregulowania. Tym samym, przyjęte w zaskarżonym akcie rozwiązanie narusza przepis art. 2 Konstytucji RP. Wskazana norma konstytucyjna ustanawia zasadę demokratycznego państwa prawnego, z której wynika między innymi obowiązek przestrzegania zasad poprawnego prawotwórstwa. Organ nadzoru podkreślił, iż przedmiotowa uchwała jest aktem prawa miejscowego i ze względu na rangę przepisów zawartych w takim akcie, powinna być zredagowana w sposób precyzyjny i czytelny. Natomiast z konstrukcji omawianego przepisu uchwały wynika, że Rada Miejska C. wykluczyła możliwość stosowania przedmiotowych zwolnień z odpłatności - do usług opiekuńczych innych niż specjalistyczne usługi opiekuńcze. W konsekwencji tego - pomimo, iż jej zamiarem było ustalenie częściowych zwolnień od opłat za wszystkie rodzaje usług opiekuńczych, osoby korzystające ze "zwykłych" usług opiekuńczych będą musiały ponosić pełną odpłatność. Taka interpretacja przyjętych uchwałą rozwiązań prowadzi również do wniosku, że Rada nie uwzględniła wymagań ustawodawcy z art. 50 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej, który obliguje rady gmin do ustalenia zwolnień od opłat zarówno za usługi opiekuńcze, jak i specjalistyczne usługi opiekuńcze. Ponadto organ nadzoru podniósł, że z normatywnego charakteru kwestionowanej uchwały wynika konieczność formułowania jej postanowień jedynie na podstawie i w granicach upoważnienia ustawowego, co oznacza, iż w jej treści nie mogą znaleźć się regulacje nie znajdujące uzasadnienia w normie zawierającej delegację ustawową. Tymczasem, w ocenie organu nadzoru, przekroczenie wskazanej delegacji ustawowej stanowi postanowienie zawarte w przepisie § 1 pkt 1 przedmiotowej uchwały. W przepisie tym określona została maksymalna odpłatność za 1 godzinę usług opiekuńczych. Zamieszczenie wskazanego unormowania w treści przedmiotowej uchwały organ nadzoru uznał za działanie przekraczające delegację wynikającą z przepisu art. 50 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej, kształtującego kompetencję rady gminy do podjęcia uchwały. Z treści powołanego przepisu nie można bowiem wywieźć uprawnienia Rady Gminy do "ustalenia odpłatności za 1 godzinę usług opiekuńczych w wysokości nie wyższej niż 20 zł".