Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik, Sędzia WSA Małgorzata Walentek, Protokolant st. sekretarz sądowy Agnieszka Wita-Łyskawa, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 października 2009 r. sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Miejskiej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie przekazania do Ośrodka Pomocy Społecznej zadania z zakresu ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów 1. stwierdza, że zaskarżona uchwała wydana została z naruszeniem prawa, 2. określa, że zaskarżona uchwała nie może być wykonana.
Rada Miasta w Ł. uchwałą z dnia [...] Nr [...] wydaną na podstawie art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. Nr 192, poz. 1378 ze zm.) przekazała do Ośrodka Pomocy Społecznej prowadzenie zadań zleconych Gminie z zakresu administracji rządowej w zakresie spraw indywidualnych dotyczących świadczeń z funduszu alimentacyjnego oraz upoważniła Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej T. K. do podejmowania działań wobec dłużników alimentacyjnych.
Wojewoda Ś. skargą z dnia [...] sporządzoną na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wniósł o stwierdzenie nieważności powyższej uchwały jako niezgodnej z art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym w związku z przepisami rozdziału 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów oraz wniósł o wstrzymanie wykonania przedmiotowej uchwały. W motywach skargi wskazał, że przedmiotowa uchwała wydana została na podstawie art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym. Zdaniem organu nadzoru przepis ten zawiera unormowanie o charakterze generalnym i posiada zastosowanie jedynie wówczas, gdy mocą przepisu szczególnego nie zostanie wskazany organ uprawniony do wydania decyzji administracyjnej. W sprawie tej art. 2 pkt 9 i 10 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów określony jest organ, uprawniony do podejmowania decyzji administracyjnych, a tym samym wyłącza on możliwość stosowania regulacji zamieszczonej w art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym. W dalszej części skargi organ nadzoru wymienił czynności, które podejmuje organ właściwy dłużnika i organ właściwy wierzyciela i doszedł do przekonania, że są to czynności o charakterze materialno-technicznym, nie będące decyzją administracyjną, a tym samym brak jest podstaw do przekazywania ich do kompetencji kierownika OPS. Nadto zaznaczono, że w świetle ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentacji względem dłużników alimentacyjnych podejmowana jest decyzja tylko w zakresie umorzenia mu należności określona w art. 30 ust. 1 i 3, jednakże upoważnienie takie powinno być precyzyjne, a zastosowane unormowanie nie powinno powodować problemów z jego wykładnią. Dodatkowo organ nadzoru zwrócił uwagę na relację między art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym a art. 12 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. Wykorzystanie instrumentu z ustawy o samorządzie gminnym skutkuje tym, że podmiot przejmujący staje się uprawniony do samodzielnego podejmowania rozstrzygnięć, natomiast art. 12 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów zakłada że organ wykonawczy gminy upoważni wskazane w nim osoby do podejmowania rozstrzygnięć, w tej sytuacji osoba upoważniona działa z upoważnienia organu wykonawczego gminy, który zachowuje posiadane uprawnienie i w każdym momencie może ingerować w te sprawy. W świetle powyższego Wojewoda [...] doszedł do przekonania, że wyczerpane zostały przesłanki uzasadniające wniesienie skargi o stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały.