Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska (spr.), Sędzia WSA Małgorzata Walentek, Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta J. z dnia [...] r. nr [...].
Wnioskiem z dnia 23.11.2016 r., złożonym do Urzędu Miasta J, M.D. (dalej w skrócie: "skarżąca") zwróciła się o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką sprawowaną nad niepełnosprawną w stopniu znacznym babcią E.K.
Decyzją Prezydenta Miasta J. z dnia [...]r., nr [...], odmówiono przyznania skarżącej wnioskowanego świadczenia wskazując, że jej babcia nie spełnia przesłanek z art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2015r. poz. 114 z późn. zm., dalej: "u.ś.r."), bowiem nie ma możliwości ustalenia daty, od której istnieje jej niepełnosprawność, warunkująca przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego.
W dniu 9 grudnia 2016 r. skarżąca złożyła odwołanie od tej decyzji podnosząc, iż sprawuje opiekę nad niepełnosprawną babcią.
Decyzją z dnia [...]r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., po rozpatrzeniu odwołania, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego(t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 23, dalej w skrócie: "k.p.a.") w związku z art. 17 ust. 1 pkt 4 i ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1518 z późn. zm., w skrócie: "u.ś.r."), utrzymało w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...] r. Po dokonaniu analizy i oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego uznało, że art. 1 ust. 1 i art. 2 pkt 2 u.ś.r. określa warunki nabywania prawa do świadczeń rodzinnych oraz zasady ustalania, przyznawania i wypłacania tych świadczeń, którymi są świadczenia opiekuńcze: zasiłek pielęgnacyjny, specjalny zasiłek opiekuńczy oraz świadczenie pielęgnacyjne. Stosownie do treści art. 17 ust. 1 u.ś.r., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przysługuje:
1/ matce albo ojcu,
2/ opiekunowi faktycznemu dziecka,
3/ osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej,
4/ innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności,
- jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji. Niezależnie zatem, czy osoba ubiegająca się o świadczenie pielęgnacyjne pobierała to świadczenie, czy też występuje o nie po raz pierwszy, dla uzyskania tego świadczenia musi spełnić wymogi określone przepisami obecnie obowiązującymi. W obecnym stanie prawnym ukształtowanym art. 17 ust. 1b u.ś.r. świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała: