Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Matan Sędzia WSA Renata Siudyka Protokolant specjalista Ewa Pasiek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 maja 2015 r. sprawy ze skargi Powiatu [...] na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podniesienia wysokości świadczenia na pokrycie kosztów utrzymania dziecka w rodzinnym domu dziecka oddala skargę.
Uchwałą z dnia [...] Rada Powiatu w [...] podniosła prowadzącemu Rodzinny Dom Dziecka "[...]" wysokość świadczenia, o którym mowa w art. 80 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 135 ze zm.), na pokrycie kosztów utrzymania N. H., do kwoty 1.500 zł miesięcznie w okresie od 7.08.2014 r. do 31.08.2015 r.
Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym Wojewoda [...] stwierdził nieważność powyższej uchwały jako sprzecznej z art. 91 i 182 ust. 3, w zw. z art. 84 ust. 4 i art. 80 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, zwanej dalej "ustawą". Organ podniósł, że rada powiatu na podstawie art. 91 ustawy może podnieść wysokość świadczeń wymienionych w art. 80 ust. 1, ale winno to nastąpić aktem prawa miejscowego a nie w indywidualnej sprawie.
W skardze Powiat [...] wniósł o uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego zarzucając, że art. 90 ustawy nie wprowadza żadnych ograniczeń co do sposobu podnoszenia świadczeń pieniężnych, a więc brak jest zakazu podjęcia uchwały w odniesieniu do konkretnych osób.
Odpowiadając na skargę organ nadzoru postulował jej oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest bezzasadna, bowiem zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze nie narusza przepisów prawa.
Ustawodawca przekazując kompetencję do stanowienia wyższych kwot świadczeń pieniężnych umożliwił radzie powiatu dokonywanie zmian prawa powszechnie obowiązującego, a to oznacza, że zmiana wysokości świadczeń również powinna być dokonywana uchwałą o charakterze generalnym, stanowiącej akt prawa miejscowego. Aby akt normatywny uznany został za powszechnie obowiązujący, spełnione muszą zostać określone wymogi, takie jak: akt musi być wydany przez kompetentny organ na podstawie wyraźnego upoważnienia ustawowego, musi zawierać normy o charakterze abstrakcyjnym (wielokrotnego zastosowania) i generalnym (skierowane do nieokreślonego adresata) oraz wywierać "skutki zewnętrzne". Warunkiem wejścia w życie przepisów powszechnie obowiązujących stanowionych przez organy jednostek samorządu terytorialnego jest ich ogłoszenie w sposób określony w ustawie (art. 88 Konstytucji RP). Publikacja uchwały rady powiatu stanowiącej podwyższenie kwot świadczeń pieniężnych w odniesieniu do ustawowego minimum jest zatem warunkiem koniecznym jej wejścia w życie. Ponadto, podkreślenia wymaga, że akt prawa miejscowego powinien przewidywać odpowiedni czasokres wejścia w życie uchwały liczony od dnia opublikowania.
W ocenie Sądu, Wojewoda [...] słusznie zauważył, że kwestionowana uchwała nie zawiera norm o charakterze generalnym, gdyż adresowana jest do konkretnego podmiotu i nie przewiduje uzależnienia jej wejścia w życie od publikacji w dzienniku urzędowym. Kryterium oceny przez Wojewodę [...] zakwestionowanej uchwały stanowiła jej zgodność z prawem, a tym samym wskazywanie przez skarżącego na dotychczasową praktykę podejmowania uchwał w analogicznych sprawach nie miało znaczenia w rozpatrywanej sprawie.
W konsekwencji skarga na rozstrzygnięcie nadzorcze musiała zostać oddalona, o czym orzeczono na podstawie art. 151 p.p.s.a.