Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska Sędzia WSA Renata Siudyka (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Rogowska-Bil po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 marca 2015 r. sprawy ze skargi P. L. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zwiększenia środków finansowych na utrzymanie dzieci w rodzinnym domu dziecka oddala skargę.
Uchwałą z dnia [...] r. nr [...] w sprawie zwiększenia środków finansowych na utrzymanie dzieci w Rodzinnym Domu Dziecka nr [...] w K. Rada Powiatu w L., w ramach budżetu placówki - w miesiącu wrześniu i październiku 2014 r., zwiększyła miesięczną zryczałtowaną kwotę na utrzymanie czwórki dzieci w Rodzinnym Domu Dziecka nr [...] w K. przy ul. [...]do wysokości 1 000 zł na każdego wychowanka. Uchwała weszła w życie z dniem jej podjęcia.
Wskazana wyżej uchwała została wydana na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t. j. Dz. U z 2013 r., poz. 595 z późn. zm.) oraz art. 114 ust. 2, art. 115 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 135 z późn. zm., zwanej dalej ustawą).
Wojewoda [...] rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] r. nr [...] stwierdził nieważność powyższego aktu.
W motywach uzasadnienia organ nadzoru w pierwszej kolejności wskazał, że zgodnie z art. 114 ust. 2 ustawy rada powiatu, w drodze uchwały, może zwiększyć wysokość środków finansowych na utrzymanie dziecka w placówce opiekuńczo- wychowawczej typu rodzinnego oraz wysokość środków finansowych na bieżące funkcjonowanie placówki opiekuńczo- wychowawczej typu rodzinnego.
W ocenie Wojewody delegacja ustawowa wynikająca z art. 114 ust. 2 ustawy zawiera upoważnienie dla organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego do wydania przepisów powszechnie obowiązujących na terenie powiatu. Akt ten jest bowiem adresowany do obywateli i dotyczy ich praw i obowiązków. Z treści cytowanego przepisu wynika ponadto, że podnoszenie kwot, o których mowa w art. 115 ust. 1 ustawy należy do wyłącznej kompetencji rady powiatu. Organ zwrócił uwagę, że ustawodawca przekazując kompetencję do stanowienia wyższych kwot świadczeń pieniężnych umożliwił dokonywanie zmian prawa powszechnie obowiązującego. Zdaniem Wojewody oznacza to, że zmiana wysokości świadczeń również powinna być dokonywana uchwałą o charakterze generalnym, stanowiącą akt prawa miejscowego. Tylko bowiem na takiej podstawie jest możliwe przekazanie wyższego świadczenia na utrzymanie dziecka w placówce opiekuńczo- wychowawczej typu rodzinnego. Organ nadzoru podkreślił również, że ustawa o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych wprowadza obowiązek publikacji aktu w wojewódzkim dzienniku urzędowym.
W dalszej kolejności Wojewoda stwierdził, że przedmiotowa uchwała Rady Powiatu w L. powinna stanowić akt prawa miejscowego. Jej unormowania powinny być adresowane do nieokreślonego kręgu podmiotów i stanowić podstawę do wielokrotnego zastosowania. Tymczasem uchwała Rady Powiatu w L. z dnia [...] r. nr [...] nie zawiera norm o charakterze generalnym, gdyż adresowana jest do konkretnego podmiotu, tj. Rodzinnego Domu Dziecka nr [...] w K. Jednocześnie organ podniósł, że uchwała nie przewiduje uzależnienia jej wejścia w życie od publikacji w dzienniku urzędowym, co jest warunkiem koniecznym do jej wejścia w życie. Ponadto Wojewoda podkreślił, że akt prawa miejscowego powinien przewidywać odpowiedni czasokres wejścia w życie uchwały liczony od dnia opublikowania. Tym samym Rada postanawiając w § 3 uchwały, że wchodzi ona w życie z dniem podjęcia ustanowiła wejście w życie uchwały w sposób i w terminie niedopuszczalnym dla uchwały mającej charakter aktu prawa miejscowego.