Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kozicka, Sędziowie Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.), Sędzia WSA Marzanna Sałuda, Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi E. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy M. z dnia [...] r. nr [...].
Wójt Gminy M. decyzją z [...]r. nr [...], wydaną na podstawie art. 10 ust. 2 i art. 5 ust. 3, ustawy z 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci (Dz. U. z 2016 r. poz. 195 ze zm.) oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego odmówił E. D. przyznania świadczenia wychowawczego.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, że obliczony przeciętny dochód na osobę w rodzinie przekracza kwotę 800,00 zł i wynosi 892,91 zł.
Z rozstrzygnięciem tym nie zgodziła się strona, która wniosła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie. W odwołaniu tym wyraziła swoje niezadowolenie z otrzymanej decyzji i podniosła, że organ pierwszej instancji ustalając wysokość dochodu ograniczył się wyłącznie do dochodu uzyskanego z lipca 2017 r. i nie uwzględnił faktu, że wysokość dochodu w tym miesiącu była zawyżona z uwagi na liczne nadgodziny, które wynikały z okresu urlopowego i licznych nieobecności innych pracowników.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Częstochowie decyzją z [...]r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt. 1 Kodeksu postępowania administracyjnego utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu tej decyzji przedstawiło wpierw dotychczasowy przebieg postępowania, a następnie przybliżyło unormowania prawne normujące zasady przyznawania świadczenia wychowawczego. W dalszej kolejności organ ten odniósł przywołane unormowania do sytuacji występującej w rozpoznawanej sprawie i doszedł do przekonania, że działania organu pierwszej instancji były prawidłowe i zasługują na utrzymanie w mocy. Organ odwoławczy dokonał samodzielnego przeliczenia dochodów rodziny strony i doszedł do analogicznych wniosków, jak organ pierwszej instancji, że przekroczone zostało kryterium dochodowe uprawniające do otrzymania wnioskowanego świadczenia.
Z rozstrzygnięciem tym nie zgodziła się strona, która wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. W skardze tej zakwestionowała prawidłowość wydanych w sprawie decyzji i wystąpiła o ich uchylenie oraz o przyznanie wnioskowanego świadczenia. W motywach skargi przywołano analogiczną argumentację do tej, którą prezentowano w odwołaniu, a mianowicie sprowadzająca się do wykazania, że jedynie w lipcu 2017 r. dochód skarżącej z pracy wyniósł kwotę 2 678,73 zł, natomiast w kolejnych miesiącach dochód ten wahał się między kwotą 2 107,94 zł a kwotą 2 258,30 zł i uprawniał ją do otrzymania wnioskowanego świadczenia. Dla potwierdzenia zasadności swojego stanowiska skarżąca odwołała się do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi jak również w Bydgoszczy. W końcowej części skargi podniosła, że ocena sytuacji materialnej rodziny skarżącej dokonana przez organy administracji kłóci się z zasadą sprawiedliwości społecznej i konstytucyjną zasadą niedyskryminacji.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Częstochowie wniosło o oddalenie skargi i przywołało analogiczną argumentację do tej, którą zaprezentowało w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje: