Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Stanisław Nitecki Sędzia WSA Małgorzata Walentek Protokolant st. sekr. sąd. Magdalena Nowacka-Brzeźniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi A S.A. w K. na postanowienie Okręgowego Inspektora Pracy w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie inspekcji pracy uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie z dnia [...] nr [...].
W postanowieniu z dnia [...] r. nr [...] Inspektor Pracy Państwowej Inspekcji Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w K. orzekł o zachowaniu w tajemnicy tożsamości osoby przesłuchiwanej, której zeznanie zostało udokumentowane w protokole przesłuchania świadka nr rej. [...]. Jako podstawę prawną wydanego rozstrzygnięcia wskazano art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. Nr 89 poz. 589).
Uzasadniając swoje stanowisko organ wskazał, iż osoba przesłuchiwana wniosła o wydanie postanowienia o zachowaniu w tajemnicy okoliczności uniemożliwiających ujawnienie jej tożsamości, w tym danych osobowych.
W zażaleniu na przywołane wyżej postanowienie A S.A. w K., reprezentowana przez radcę prawnego, wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia zarzucając naruszenie art. 23 ust. 2 ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że bliżej nieznane i nie sprecyzowane okoliczności wskazują, jakoby zachodziła uzasadniona obawa, iż treść zeznań świadka naraża go na uszczerbek lub zarzut z powodu treści tych zeznań, a także naruszenie art. 23 wymienionej ustawy w związku z art. 124 § 2 k.p.a. przez brak wskazania w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia jakichkolwiek okoliczności potwierdzających istnienie przesłanek do zachowania w tajemnicy tożsamości świadka.
Nadto zarzuciła naruszenie art. 1, art. 6, art.7, art. 8, art.10 oraz art. 11 k.p.a. przez nie zastosowanie ich przy wydawaniu zaskarżonego postanowienia i nie wskazanie w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia okoliczności potwierdzających istnienie przesłanek do zachowania w tajemnicy tożsamości świadka.
W uzasadnieniu złożonego zażalenia wywiedziono, iż w postępowaniu zakończonym wydaniem zaskarżonego postanowienia zastosowanie mają przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. Konsekwencją tego jest obowiązek uzasadniania wydanych przez organ rozstrzygnięć. Zdaniem żalącej się Spółki jednozdaniowe uzasadnienie zaskarżonego postanowienia nie odpowiada wymogom procedury administracyjnej, co jednocześnie pozostaje w sprzeczności z zasadą legalizmu wyrażoną w art. 6 k.p.a., a także zasadą prawdy obiektywnej i słusznego interesu stron wyrażonej w art. 7 k.p.a.
Powołując się na stanowisko A. J.-C. i D. M. - komentatorów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (publ. Oficyna 2008 i PiZS. z 2007 zeszyt .6 poz. 16) Spółka podniosła, iż dla zastosowania art. 23 ust. 2 wymienionej ustawy nie wystarcza hipotetyczna możliwość wystąpienia negatywnych skutków dla świadka. Konieczne jest chociażby uprawdopodobnienie wystąpienia takich skutków.
Reasumując, żaląca się stwierdziła, iż organ dokonał błędnej wykładni przepisu art. 23 ust. 2 ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy uznając, iż utajnienie danych wymaga wyłącznie wniosku złożonego przez świadka.
Rozpoznając zażalenie, postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Okręgowy Inspektor Pracy, działając na podstawie art. 23 ust. 4 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie.