Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska (spr.) Sędzia WSA Stanisław Nitecki Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Rogowska-Bil po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi J.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego oddala skargę.
W dniu 26 lipca 2013 r. J. K. wystąpił z wnioskiem o przyznanie dodatku mieszkaniowego, a zarządca budynku w treści wniosku podał, iż J. K. zajmuje samodzielnie na podstawie umowy najmu lokal mieszkalny położony w B. przy ul. [...].
Prezydent Miasta B. decyzją z dnia [...] Nr [...] odmówił J. K. (K.) przyznania dodatku mieszkaniowego. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż w toku postępowania ustalono, iż Zarządca budynku błędnie potwierdził tytuł prawny do zajmowanego przez stronę lokalu, ponieważ umowa najmu z dnia 26.01.2010 r. była zawarta na okres 1 roku i ustała z chwilą upływu tego okresu. Pismem z dnia 19.08.2013 r. A Sp. z o.o. w B. stwierdził pomyłkę w złożonym wniosku w przedmiocie tytułu prawnego do lokalu, natomiast w piśmie z dnia 4.09.2013 r. podał, iż J. K. nie posiada tytułu prawnego do zajmowanego od dnia 27.01.2011 r. lokalu oraz nie spełniała kryterium oczekiwania na lokal zamienny lub socjalny.
Od powyższej decyzji J. K. złożył odwołanie, a w wyniku jego rozpatrzenia Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...] uchyliło decyzję organu pierwszej instancji z dnia [...] i przekazało temu organowi sprawę do ponownego rozpoznania, wskazując na konieczność czynnego udziału J. K. w toczącym się postępowaniu i umożliwienie mu wypowiedzenia się przed wydaniem decyzji co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszenia swoich żądań. Naruszenie zasad ogólnych postępowania administracyjnego, zwłaszcza art. 9 i art. 10 Kodeksu postępowania administracyjnego, skutkowało koniecznością wyeliminowania decyzji z obrotu prawnego.
Po ponownym rozpatrzeniu wniosku z dnia 26 lipca 2013 r., Prezydent Miasta B. decyzją z dnia [...] nr[...], odmówił J. K. (K.) przyznania dodatku mieszkaniowego, bowiem w postępowaniu wyjaśniającym ustalił, iż nie jest on wpisany w Urzędzie Miasta na listę osób oczekujących na lokal socjalny lub zamienny, co potwierdza także złożony do sądu powszechnego pozew o eksmisję z uwagi na bezumowne zajmowanie przez niego lokalu mieszkalnego położonego w B. przy ul.[...], jak również pomimo przedstawionej przez Urząd Miasta propozycji zawarcia kolejnej umowy najmu nie skorzystał z tej oferty. Dodatkowo, J. K. został zapoznany w siedzibie organu z całością zebranego w sprawie materiału dowodowego.
J. K. wniósł odwołanie od powyższej decyzji, wskazując na umowę najmu z dnia 7.11.2002 r. i uznając, iż jest to dokument sfałszowany. Podniósł także, iż ubiega się w Urzędzie Miejskim w B. o wpisanie na listę osób oczekujących na lokal socjalny, a pozew o eksmisję nie ma nic wspólnego w dodatkiem mieszkaniowym, tym samym spełnia przesłanki do przyznania wnioskowanego dodatku określone w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r. poz. 966 z późn. zm., zwanej dalej w skrócie "ustawa").
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] Nr[...], po rozpatrzeniu odwołania, utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. Odwołując się do treści art. 2 ust. 1 ustawy zauważyło, że dodatek mieszkaniowy przysługuje jedynie osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych, do których mają tytuł prawny lub nie posiadającym takiego tytułu, ale oczekującym na przysługujący im lokal zamienny albo socjalny. Informacja na temat tego, czy strona posiada tytuł prawny do lokalu objętego wnioskiem o dodatek mieszkaniowy lub z innego powodu kwalifikuje się do otrzymania dodatku mieszkaniowego zawarta jest we wniosku o przyznanie tego świadczenia, przy czym tę część wniosku potwierdza zarządca domu, w którym znajduje się przedmiotowy lokal mieszkalny. Ustawa w sposób jasny i klarownym reguluje zasady i tryb przyznawania, ustalania wysokości i wypłacania dodatków mieszkaniowych oraz właściwości organów w tych sprawach. Przewidziany w tej ustawie dodatek mieszkaniowy jest świadczeniem pieniężnym, które ma pomóc najemcy lub właścicielowi mieszkania, gdy nie jest w stanie samodzielnie pokryć wydatków na jego utrzymanie. Nie oznacza to jednak, że o przysługiwaniu tego świadczenia decyduje subiektywne przekonanie wnioskodawcy. Ustawodawca określił warunki i kryteria jakie muszą być spełnione, aby wniosek mógł być uwzględniony. Do warunków tych należą: tytuł prawny do lokalu rozumiany w sposób określony w art. 2 ustawy; spełnienie kryterium dochodowego, o którym mowa w jej art. 3; odpowiednia wielkość lokalu określona z uwzględnieniem, tzw. normatywnej powierzchni lokalu wskazanej w jej art. 5. Wszystkie wyżej wskazane warunki i kryteria muszą być spełnione łącznie, aby możliwe było przyznanie dodatku mieszkaniowego w wysokości ustalonej zgodnie z zasadami określonymi w art. 6 ustawy. Do obowiązków organu administracyjnego rozstrzygającego kwestię uprawnień strony do dodatku mieszkaniowego, w pierwszej kolejności należy ustalenie, czy strona występująca o przyznanie jej dodatku mieszkaniowego należy do kręgu podmiotów wymienionych w art. 2 ustawy. Celem postępowania administracyjnego jest bowiem realizacja normy materialnego prawa administracyjnego wobec określonego podmiotu poprzez ukształtowanie jego sytuacji prawnej. Norma ta może zostać zastosowana jedynie wtedy, gdy obiektywnie zaistniał stan faktyczny przewidziany przez ustawodawcę, upoważniający organ do podjęcia decyzji administracyjnej. W związku z tym jednym z podstawowych warunków prawidłowego zastosowania normy prawnej jest ustalenie stanu faktycznego przez organ prowadzący postępowanie. W rozpoznawanej sprawie powodem odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego był brak tytułu prawnego do zajmowanego lokalu mieszkalnego, a także okoliczność, że odwołujący nie oczekuje na przysługujący mu lokal zamienny albo socjalny. Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 1 ustawy dodatek ten, z zastrzeżeniem art. 7 ust. 3 i 4, przysługuje: