Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Walentek Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska (spr.) Sędzia WSA Stanisław Nitecki Protokolant sekr. sąd. Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2008 r. sprawy ze skargi J.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego uchyla zaskarżoną decyzję
Decyzją z dnia [...] Kierownik Działu Dodatków Mieszkaniowych w G., działający z upoważnienia Prezydenta Miasta G., odmówił J. B. (B.)przyznania dodatku mieszkaniowego. W podstawie prawnej tego rozstrzygnięcia wskazał art. 5 ust. 1 i art. 7 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734 z późn. zm.) oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego, a w uzasadnieniu zaznaczył, iż wnioskowane świadczenie nie może być przyznane w związku z przekroczeniem powierzchni normatywnej zajmowanego przez stronę mieszkania.
Od powyższej decyzji J. B. wniósł odwołanie, w którym wyraził swoje niezadowolenie z treści podjętego w jego sprawie rozstrzygnięcia. Wskazywał, iż jego zdaniem z racji [...] od dzieciństwa jest osobą uprawnioną do otrzymania wnioskowanego świadczenia oraz zaznaczył, że "w tej chwili" jest u niego zameldowana druga osoba, która mu pomaga. Okoliczność ta wskazuje, na to, że już teraz spełnia warunki określone przepisami ustawy o dodatkach mieszkaniowych do przyznania wnioskowanego świadczenia.
Decyzją z dnia [...] ., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., działając na podstawie art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (tj. Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 856) i art. 5 ust. 1 pkt. 1 i ust. 5 ustawy o dodatkach mieszkaniowych oraz art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, iż pomoc w formie dodatków mieszkaniowych nie należy do świadczeń o charakterze uznaniowym. Możliwość przyznania dodatku mieszkaniowego oraz jego wysokość uzależnione są jedynie od ściśle określonych przesłanek ustawowych i brak którejkolwiek z nich powoduje, że ten dodatek nie może być przyznany. Podniósł, iż jednym z kryteriów, od którego zależy przyznanie dodatku mieszkaniowego jest powierzchnia użytkowa zajmowanego lokalu, która nie może przekraczać ustawowych granic określonych w ustawie o dodatkach mieszkaniowych w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego. Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, normatywna powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego nie może przekraczać 35 m - dla jednej osoby, a przy uwzględnieniu zapisu art. 5 ust. 5 pkt 1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych nie może przekraczać 45,50 m -. Nadmienił przy tym, iż odwołujący posługuje się wypisem z treści orzeczenia Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w K. z dnia [...] w którym zaliczono go do [...] od dnia [...] (co zostało spowodowane jego stanem narządu [...]), to jednak nie posiada zaświadczenia lekarskiego lub opinii biegłego stwierdzających konieczność zamieszkiwania w oddzielnym pokoju z powodu swej niepełnosprawności i dlatego w przypadku odwołującego powierzchnia normatywna nie może być zwiększona o 15 m -. Reasumując odwołującemu dodatek mieszkaniowy nie przysługuje, bowiem powierzchnia użytkowa zajmowanego przez niego lokalu mieszkalnego, która wynosi [...] m -, przekracza normatywną powierzchnię ustanowioną dla jednoosobowego gospodarstwa domowego, określoną w treści art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z ust. 5 pkt 1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych i to o więcej niż 30 %, co stanowi [...] m -, a przekroczenie jest wielkości [...] m -. Podniósł również, że z akt administracyjnych nie wynika, aby w lokalu mieszkalnym odwołującego zameldowana została druga osoba, spełniająca wymogi art. 4 ustawy o dodatkach mieszkaniowych.