Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska Sędzia WSA Małgorzata Walentek Protokolant sekr. sąd. Ewa Pasiek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi S. M. na postanowienie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stopnia niepełnosprawności oddala skargę
Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w R. wydał w dniu [...] orzeczenie o zaliczeniu S. M. do lekkiego stopnia niepełnosprawności. W punkcie V tego orzeczenia wykazano datę powstania ustalonego stopnia niepełnosprawności na dzień [...].
W dniu [...] S. M. na podstawie art. 113 kpa wniósł o sprostowanie owego punktu V orzeczenia wywodząc, że podana w nim data nie jest datą powstania niepełnosprawności, lecz datą związaną z momentem orzekania o niepełnosprawności.
Postanowieniem z dnia [...] ten sam organ administracyjny odmówił sprostowania orzeczenia, uznając że żądanie strony wykracza poza granice sprostowania wyznaczone w art. 113 § 1 kpa, gdyż odnosi się do merytorycznej treści orzeczenia.
W zażaleniu, uzupełnionym pismem z dnia [...], S. M. zakwestionował powyższe stanowisko twierdząc, że prawidłowe określenie momentu powstania niepełnosprawności nie wykracza poza granice art. 113 kpa, a jedynie stanowi naprawienie omyłki. Powołał się przy tym na przewlekły charakter jego choroby. Zarzucił też, że w przedmiocie sprostowania orzekała ta sama osoba, która brała udział przy wydaniu merytorycznego orzeczenia.
Jednocześnie złożył alternatywny wniosek, na wypadek negatywnego załatwienia zażalenia - o przywrócenie mu terminu do wniesienia odwołania od orzeczenia z dnia [...].
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w K. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1, w zw. z art. 144 kpa utrzymał w mocy postanowienie I instancji, całkowicie podzielając przedstawione w nim ustalenia i wnioski.
W szczególności podano, iż w niniejszej sprawie nie można mówić o oczywistej omyłce, gdyż zapisana w punkcie V orzeczenia data zgodna jest z zapisami protokołu i oceną stanu zdrowia, sporządzonym w toku postępowania.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego S. M. wniósł o uchylenie lub zmianę zaskarżonego postanowienia.
Skarżący powtórzył zarzuty i twierdzenia podnoszone przed organami administracyjnymi. Wskazał, że przyczyną jego niepełnosprawności jest stwardnienie rozsiane, choroba obecnie nieuleczalna, powstająca stopniowo. Z punktu widzenia medycznego i logiki podanie w sentencji orzeczenia, że niepełnosprawność powstała [...] jest więc oczywistą omyłką.
Skarżący powtórzył także zarzut dotyczący udziału w wydaniu postanowienia I instancji osoby, która uczestniczyła w postępowaniu zakończonym wydaniem merytorycznego orzeczenia. Jego zdaniem zachodziły podstawy wyłączenia z mocy art. 24 § 3, w zw. z art. 27 § 1 kpa.
Skarga zarzuca w końcu, że dotychczas nie rozpatrzono zawartego w zażaleniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, w związku z czym skarga dotyczy też bezczynności organu w tej kwestii.
Skarżący zapowiadał też złożenie wniosku o prawo pomocy, gdyby rozpoznanie sprawy wiązało się z obciążeniem go jakimikolwiek kosztami.
W piśmie z dnia [...] skarżący domagał się dodatkowo nakazania organowi administracyjnemu sprostowania także punktu IV orzeczenia.
Odpowiadając na skargę organ odwoławczy postulował jej oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.