W skardze z dnia 4 maja 2017 r., wniesionej od powyższej decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, skarżąca A. S. wyraziła niezadowolenie z otrzymanego rozstrzygnięcia. Podniosła zarzut naruszenia prawa skutkujący przyjęciem, iż diety z tytułu podróży służbowej męża podlegają wliczeniu do dochodu jej rodziny ustalanego do celów przyznania zasiłku rodzinnego wraz z dodatkami na dzieci. Poinformowała, że w czasie składania wniosku nie posiadała wiedzy o tym, że diety należy wpisać jako świadczenie wchodzące w skład dochodu jej rodziny. Jej mąż nie informował jej o wysokości osiąganych diet, a jedynie oznajmiał, że przeznacza je na utrzymanie, wyżywienie, noclegi i życie poza granicami Polski, dlatego tych pieniędzy nie miała w budżecie domowym. Obecnie jest w trakcie postępowania rozwodowego, jak również toczy się postępowanie o znęcanie się psychiczne jej męża nad rodziną i założona jest niebieska karta. Aktualnie z posiadanych dochodów nie jest wstanie uregulować kwot od niej żądanych i na poparcie tego stanowiska szczegółowo wykazała wydatki, które ponosi z tytułu samodzielnego utrzymywania rodziny. Stwierdziła, że w okresie pobierania zasiłków prowadziła wspólnie z mężem gospodarstwo domowe i wszyscy z nich korzystali, ale obecnie nie poczuwa się do samodzielnej ich spłaty mimo, iż była ich wnioskodawcą, bowiem jej mąż jest osobą pracującą i lepiej zarabiającą. W załączeniu do skargi złożyła dokumenty potwierdzające osiąganie przez nią niskich dochodów z tytułu umowy zlecenia oraz wysokich wydatków związanych z utrzymywaniem rodziny.
Organ odwoławczy w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie i podtrzymał argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1066) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Stwierdzenie zatem, iż zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszeniem prawa dającym podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, innym naruszeniem przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy, obliguje Sąd do jej uchylenia (art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, zwanej dalej w skrócie: "p.p.s.a."). Na mocy art. 134 § 1 p.p.s.a. Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W wyniku przeprowadzenia kontroli zaskarżonej decyzji w powyższym zakresie stwierdzić należało, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż decyzja organu odwoławczego oraz poprzedzająca ją decyzja organu pierwszej instancji, zostały wydane zgodnie z prawem.