Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska Sędzia WSA Bożena Miliczek - Ciszewska (spr.) Protokolant specjalista Magdalena Kurpis po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2016 r. sprawy ze skargi H.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia [...]r. nr [...]
Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Prezydent Miasta P.(dalej "organ pierwszej instancji") odmówił H.W. (dalej "strona" lub "skarżąca") przyznania dodatku mieszkaniowego do lokalu mieszkalnego położonego w P.. przy ul. [...].
W uzasadnieniu wydanego rozstrzygnięcia organ pierwszej instancji przytoczył przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 966 ze zm.), dalej "ustawa" i dokonał wyliczenia dodatku mieszkaniowego, którego wartość okazała się ujemna. W uzasadnieniu wskazał między innymi, że - mając na uwadze wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 lipca 2004 r., sygn. akt K 16/03 - do dochodu wliczył dodatek pielęgnacyjny.
W odwołaniu strona podniosła, że odmowa przyznania dodatku mieszkaniowego jest dla niej krzywdząca.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach (dalej "organ odwoławczy" lub "Kolegium") decyzją z dnia [...] r. Nr [...] utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu Kolegium opisało przebieg postępowania, treść decyzji organu pierwszej instancji i zarzuty odwołania. Kolejno, przytoczyło przepisy znajdujące w sprawie zastosowanie, a to art. 3 ust. 1 i 3, art. 6 ust. 1, 2, 3, 4, 4a, 6, 7, 8, 9, art. 9 ust. 10 ustawy.
Następnie organ odwoławczy podał, że w oparciu o akta sprawy ustalił, iż strona prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe zamieszkując w lokalu mieszkalnym o powierzchni użytkowej 37, 90 m2, a powierzchnia normatywna dla jednej osoby wynosi 35, 00 m2.
Dochód strony - renta rodzinna - w okresie trzech miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o dodatek mieszkaniowy wyniósł 4.716,45 zł, co stanowi 1.572,15 zł na miesiąc. Najniższa emerytura w dniu złożenia wniosku o dodatek mieszkaniowy wynosiła 880,45 zł, a 175 % tej kwoty wynosi 1.540,79 zł. Kwota ta jest niższa od miesięcznego dochodu skarżącej o 31,36 zł.
Następnie organ odwoławczy stwierdził, że wydatki mieszkaniowe poniesione przez stronę na zajmowane mieszkanie wyniosły 365,90 zł, co na powierzchnię normatywną wynoszącą dla jednoosobowego gospodarstwa domowego 35,00 m2, stanowi 337,90 zł. W zajmowanym lokalu mieszkalnym skarżąca posiada centralne ogrzewanie, centralnie dostarczaną ciepłą wodę oraz gaz, zatem do powyżej kwoty organ pierwszej instancji słusznie nie doliczył żadnych ryczałtów. Wskazał, że miesięczne wydatki strony ponoszone na zajmowany lokal mieszkalny, a wynoszące 337,90 zł należało pomniejszyć o udział gospodarstwa domowego w kosztach utrzymania mieszkania tj. o kwotę 314, 43 zł ( 20% z 1.572,15 zł ). Wyliczony w ten sposób dodatek mieszkaniowy wynosi 23,47 zł, co po odjęciu kwoty 31,36 zł daje wartość ujemną (- 7, 89 zł).
Mając powyższe na względzie Kolegium stwierdziło, że organ pierwszej instancji słusznie odmówił stronie wnioskowanego świadczenia, a fakt, że w odczuciu skarżącej decyzja jest dla niej krzywdząca, nie może mieć wpływu na treść podjętego rozstrzygnięcia.
W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skarżąca wniosła o uchylenie decyzji organu odwoławczego i przyznanie żądanego dodatku mieszkaniowego. W uzasadnieniu podała, że metraż mieszkania został przekroczony o 2,5 m, co nie jest luksusem i dotychczas urzędnikom nie przeszkadzało. Podkreśliła, że jest niepełnosprawna, a posiadane zasoby finansowe nie pozwalają jej na godne życie; w tym nawet na zakup niezbędnych leków.