Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska Sędzia WSA Małgorzata Walentek Protokolant Paulina Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczeń z funduszu alimentacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję.
Burmistrz Miasta i Gminy S. decyzją z dnia [...] nr [...], na podstawie art. 5 ust. 3, ust. 3a, ust. 3b oraz art. 25 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2009 r. Nr 1, poz. 7 ze zm.) uznał M. W. za dłużnika alimentacyjnego uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że wezwaniem doręczonym w dniu 21 stycznia 2012 r. zobowiązano M. W. do złożenia w terminie 14 dni zaświadczenia o zarejestrowaniu w Urzędzie Pracy jako bezrobotnego lub osoby poszukującej pracy. Mimo upływu zakreślonego terminu zaświadczenie takie nie zostało organowi doręczone. Nadto z informacji Komornika Sądowego z M. z dnia 16 lutego 2012 r. wynika, iż w okresie ostatnich 6 miesięcy nie dokonał on żadnej wpłaty na rzecz ciążących na nim zaległych alimentów. Organ powołał się na art. 5 ust. 3 i ust. 3a ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, który w sytuacji gdy dłużnik alimentacyjny uniemożliwia przeprowadzenie wywiadu alimentacyjnego lub odmawia: złożenia oświadczenia majątkowego, zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotny lub poszukujący pracy lub też bez uzasadnionej przyczyny odmówił przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, obliguje organ do wszczęcia postępowania w sprawie uznania za dłużnika alimentacyjnego.
M. W. w złożonym do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. odwołaniu podał, iż jest osobą chorą psychicznie oraz o słabym zdrowiu fizycznym. W chwili obecnej nie jest zarejestrowany w Urzędzie Pracy, gdyż uważa to za bezcelowe. W przeszłości podejmował próby zatrudnienia się, ale ze względu na jego stan zdrowia było to bezskuteczne. Wskazał, że był dyskryminowany w pracy, przez sąd i MOPS.
Po rozpoznaniu odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. decyzją z dnia [...] utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. W podstawie prawnej decyzji powołano się na art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w związku z art. 5 ust. 3 i 3a ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. W jej uzasadnieniu organ ten przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania, a motywując swoje stanowisko stwierdził, iż dłużnik alimentacyjny M. W. nie dokonał w ciągu ostatnich sześciu miesięcy żadnej wpłaty z tytułu ciążących na nim zobowiązań alimentacyjnych, zatem przesłanka wyłączająca uznanie za dłużnika alimentacyjnego nie jest spełniona. W ocenie Kolegium wydana przez organ I instancji jest zgodna z prawem, więc winna być utrzymana w mocy.
W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach M. W. wniósł o uchylenie decyzji organu I i II instancji. W obszernym uzasadnieniu przedstawił swoją sytuację życiową i majątkową oraz szykany, którym jest poddawany przez różne osoby mające na celu pozbawienie go zdrowia i życia.
Odpowiadając na skargę organ wniósł o jej oddalenie ponawiając swoje stanowisko przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do regulacji art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. Tylko w przypadku naruszeń prawa określonych w art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2012 r., poz. 270) zwanej dalej w skrócie P.p.s.a., sąd może zaskarżoną decyzję uchylić, stwierdzić jej nieważność lub niezgodność z prawem. Jednocześnie zgodnie z art. 134 § 1 P.p.s.a. sąd dokonuje z urzędu kontroli rozstrzygnięć administracji publicznej pod względem ich zgodności z prawem nie będąc związanym w tym zakresie zarzutami, podstawą prawną i wnioskami sformułowanymi w skardze.