Zatem strony postępowania winny być informowane w takim zakresie, w jakim konieczne jest, by z powodu nieznajomości prawa nie poniosły szkody, co istotne jest zwłaszcza w sprawach, których okoliczności dają podstawę do wniosku, że strona pierwszy raz zetknęła się z takimi problemami faktycznymi i prawnymi.
Bez wątpienia, zawarte w piśmie skarżącego z dnia 12 listopada 2012 r. zatytułowanym "odwołanie" sformułowania, świadczą o konieczności wyjaśnienia rzeczywistego charakteru tego pisma strony skarżącej, a mianowicie, czy intencją strony było odwołanie się od decyzji organu I instancji, czy pismo to stanowi wniosek o wznowienie postępowania administracyjnego - której to kwestii wydaje się w istocie dotyczyć merytoryczna treść tego pisma. W takim też kierunku wypowiedział się pełnomocnik skarżącego na rozprawie sądowej wskazując, że skarżący w istocie domagał się wznowienia postępowania administracyjnego. Tak więc formalne oznaczenie pisma jako "odwołanie" wobec jego treści odnoszącej się raczej do trybów nadzwyczajnych wzruszenia ostatecznej decyzji, nie mogło odgrywać decydującej roli w określeniu rzeczywistego charakteru tego pisma.
Wypełniając dyspozycje przywołanych wyżej przepisów organ administracji publicznej powinien w tej sytuacji zwrócić się do skarżącego o zajęcie przez niego jednoznacznego stanowiska i sprecyzowanie, w jakim trybie wystąpił do organu w kwestii decyzji organu I instancji.
Pogląd taki znajduje uzasadnienie w utrwalonym orzecznictwie. Nie można bowiem przyjąć, że jeżeli żądanie jest zredagowane niezręcznie i mało zrozumiałe, to organ administracji publicznej jest uprawniony do sprecyzowania treści żądania. Jest to niedopuszczalne chociażby dlatego, że mogłoby to doprowadzić do niedopuszczalnej zmiany żądania, wbrew intencji osoby wnoszącej podanie. O tym, jaki jest charakter i zakres żądania zawarty w piśmie wniesionym przez stronę w postępowaniu administracyjnym, decyduje ostatecznie strona, a nie organ, do którego pismo zostało skierowane (patrz wyrok WSA Krakowie z dnia 27 marca
2013 r. , sygn. akt II SA/Kr 46/13 - dostępny w internetowej bazie orzeczeń CBOSA).
Odstąpienie od tej czynności stanowiło naruszenie wskazanych wyżej przepisów postępowania administracyjnego, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy.
Wobec niedokładnego wyjaśnienia sprawy (art. 7 k.p.a.) i niedostatecznego poinformowania strony o okolicznościach mających istotny wpływ na jej obowiązek (art. 9 k.p.a.), należało uznać, że jest to naruszenie przepisów postępowania administracyjnego mające istotny wpływ na wynik sprawy.
Ponownie rozpoznając sprawę organ orzekający, kierując się normą zawartą w art. 153 p.p.s.a. uwzględni wskazania zawarte w niniejszym uzasadnieniu.
Biorąc powyższe pod uwagę Sąd na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. orzekł jak w sentencji. O wynagrodzeniu adwokata orzeczono z mocy art. 250 p.p.s.a.