Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Matan Sędzia WSA Małgorzata Walentek Protokolant specjalista Ewa Pasiek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi I.A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzają ją decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...] r. nr [...].
Kierownik Działu Dodatków Mieszkaniowych Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B., działając z upoważnienia Prezydenta Miasta B. decyzja z dnia [...] r., Nr [...] przyznał I. A. dodatek mieszkaniowy w wysokości 130,02 zł. miesięcznie na okres 6 miesięcy od 01 maja 2013 r. do 31 października 2013 r. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji przedstawił argumenty przemawiające za podjętym rozstrzygnięciem, a w szczególności sposób wyliczenia kwoty przyznanego dodatku mieszkaniowego.
Strona od tej decyzji wniosła odwołanie od tej decyzji. Wyraziła niezadowolenie z kwoty otrzymanego dodatku mieszkaniowego, wskazując, iż kwota ta jest niższa niż poprzednio przyznane dodatki.
Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. orzekło utrzymać w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, że I.A. w dniu [...] kwietnia 2013 r. złożyła wniosek o przyznanie dodatku mieszkaniowego. We wniosku stwierdziła, że jest najemcą lokalu położonego w B. przy ul. [...] o powierzchni użytkowej 44,06 m². Podała, iż prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Dochód strony za okres trzech miesięcy poprzedzających złożenie wniosku wyniósł 3.740,84 zł., co daje miesięcznie kwotę 1246,95 zł..
Następnie organ odwoławczy omówił zasady przyznawania dodatków mieszkaniowych uregulowane są w ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 71, poz. 734), w tym art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy.
Dalej podniósł, iż miesięczny dochód członka rodziny strony wynosi 1246,95 zł. Najniższa emerytura wynosi obecnie 831,15 zł, a 175% tej kwoty wynosi odpowiednio 1454,51 zł. /dochód wynoszący 1246,95 zł. nie przekracza więc maksymalnej dopuszczalnej kwoty dochodu/. Podkreślił, iż zgodnie z art. 6 ust. 2 pkt. 1 omawianej ustawy jeżeli średni miesięczny dochód, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jest równy lub wyższy od 150% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 100% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, lecz nie przekracza odpowiednich wysokości średnich miesięcznych dochodów wymienionych w art. 3 ust. 1, wówczas dla celów obliczenia dodatku mieszkaniowego przyjmuje się wydatki poniesione przez osobę otrzymującą dodatek w wysokości 20 % dochodów gospodarstwa domowego w gospodarstwie jednoosobowym. 20% x 1246,95 zł = 249,39 zł.. Łączna kwota wydatków mieszkaniowych wynosi 379,41 zł.. Różnica pomiędzy wydatkami na powierzchnię użytkową lokalu a kwotą stanowiącą 20% dochodu gospodarstwa domowego strony stanowi wysokość dodatku mieszkaniowego i wynosi odpowiednio 379,41 zł. - 249,39 zł. = 130,02 zł..
Stąd też w opinii Samorządowego Kolegium Odwoławczego, decyzja organu I instancji jest prawidłowa i zgodna z obowiązującymi w tej materii przepisami, z zatem brak było podstaw do jej uchylenia bądź zmiany.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skarżąca I. A. zakwestionowała wysokość przyznanego dodatku mieszkaniowego wskazując, że organy nieprawidłowo wliczyły do uzyskiwanego przez nią dochodu dodatek pielęgnacyjny. Skarżąca wniosła o ponowne przeliczenie dochodu celem przyznania dofinansowania z tytułu dodatku mieszkaniowego za okres od dnia 01 maja 2013 r. do 31 października 2013 r. z należnymi odsetkami za zwłokę.