Sprawa ze skargi na decyzję SKO w B. - B. w przedmiocie zasiłku rodzinnego i dodatków do zasiłku rodzinnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Adam Mikusiński Sędziowie Sędzia WSA (del.) Teresa Cisyk (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Walentek Protokolant sekretarz sądowy Agnieszka Janecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2008 r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. - B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku rodzinnego i dodatków do zasiłku rodzinnego oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B.-B. decyzją z dnia [...] r., nr [...], postanowiło odmówić uchylenia swojej decyzji ostatecznej z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie utrzymania w mocy decyzji Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w P. z dnia [...] r., Nr [...], w sprawie odmowy przyznania zasiłku rodzinnego i dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego i dodatku z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego. Decyzję tę (z dnia [...] r.), Kolegium podjęło na podstawie art. 151 § 1 pkt 1 i art. 145 § 1 K.p.a., w związku z art. 3 pkt 23 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006r, Nr 139, poz. 992 ze zm.). W uzasadnieniu organ podał, że postępowanie w sprawie wznowienia postępowania nastąpiło w wyniku rozpatrzenia wniosku A. P. z dnia [...] r., uzupełnionego pismem z dnia [...] r., w którym żądała, aby w trybie wznowienia postępowania, Kolegium ponownie rozpatrzyło sprawę, dotyczącą odmowy przyznania jej świadczenia w formie zasiłku rodzinnego i dodatku do zasiłku rodzinnego. Postanowieniem z dnia [...] r, nr [...], wydanym na zasadzie art. 149 § 1 K.p.a., Kolegium wznowiło postępowanie administracyjne, zakończone decyzją ostateczną nr [...] z dnia [...] r., bowiem ustalono, iż wniosek został złożony w terminie. Ponadto, w uzasadnieniu decyzji organ opisał przebieg postępowania zwykłego, wszczętego na wniosek strony z [...] r., a zakończonego decyzją odmowną z [...] r. Organ przypomniał, że odmowa wynikała z niespełnienia uprawnień do otrzymania oczekiwanych przez wnioskodawczynię świadczeń. Wskutek odwołania, organ II instancji - decyzją z dnia [...] r., nr [...] - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Decyzja ta stała się ostateczna, a z kolei wniosek A. P. o wznowienie postępowania, spowodował wszczęcie postępowania wznowieniowego, co do tej ostatecznej decyzji, zgodnie z żądaniem skarżącej, bowiem nie zachodziły przesłanki do odmowy wznowienia postępowania.

Organ podkreślił, że przedmiotem postępowania w sprawie wznowienia jest ustalenie, czy postępowanie, w którym zapadła decyzja ostateczna, było dotknięte jedną z wadliwości wyliczonych w art. 145 § 1 K.p.a., a w przypadku pozytywnego wyniku - przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w celu rozpoznania i rozstrzygnięcia istoty sprawy administracyjnej, będącej przedmiotem decyzji ostatecznej. Ponieważ A. P. nie wyraziła w swoim wniosku ani w piśmie uzupełniającym, o którą przesłankę z art. 145 § 1 K.p.a., wnosi o wznowienie (co w jej ocenie stanowi podstawę wznowienia z tego przepisu), stąd Kolegium dokonało badania wszystkich podstaw wznowienia wymienionych w art. 145 § 1 Kpa. Organ wskazał na katalog przesłanek wznowienia postępowania z art. 145 § 1 K.p.a. i art. 145a K.p.a., podkreślając jego zamknięty charakter. Kolejno, wymieniając przesłanki stanowiące podstawę do wznowienia postępowania z przywołanego przepisu, organ stwierdził, że w rozpoznawanej sprawie żadna z nich nie zachodzi. Organ nie znalazł bowiem żadnego błędu (przesłanki z art. 145 § 1 K.p.a.) w postępowaniu dotychczasowym, który mógłby stanowić podstawę do nowego merytorycznego rozpoznania sprawy i wydania nowej decyzji. Skoro decyzja była prawidłowa, nie było podstaw do jej uchylenia. Stąd, zgodnie z art. 151 § 1 pkt 1 K.p.a., organ odmówił uchylenia decyzji [...] r., nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w P. z dnia [...] r., Nr [...] w sprawie odmowy przyznania zasiłku rodzinnego i dodatku do tego zasiłku. Organ dodał uzupełniająco, że rozstrzygnięcie sprawy decyzją odmowną nastąpiło w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu orzekania. Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. Nr 228, poz.2255) mówiła o dochodzie utraconym, jednakże nagroda jubileuszowa była kwestię sporną w tej materii. Przepisy w sprawie dochodu utraconego nie były jednak precyzyjne i w pierwszym okresie stosowania występowały różne interpretacje. Zaś istotne zmiany do art. 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych, w zakresie utraty dochodu, wprowadził z dniem 1 września 2005 r., przepis art. 27 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. Nr 86, poz. 732). Zostały bowiem wyraźnie wyliczone przypadki oznaczające utratę dochodu. Jednak wśród nich nie została wymieniona "nagroda jubileuszowa". W obecnym stanie prawnym nadal nagroda jubileuszowa nie stanowi utraty dochodu. Należy ją zatem wliczać do dochodu rodziny.

Strona 1/5