Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki, Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik (spr.), Sędzia WSA Małgorzata Walentek, Protokolant st. ref. Arkadiusz Kmiotek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 05 września 2006 r. sprawy ze skargi T.M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego oddala skargę
Decyzją z dnia [...]r. Nr [...] Zastępca Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w T. działający z upoważnienia Prezydenta Miasta T., w oparciu o art. 43 ust. 1, art. 27 ust. 4 pkt 1 i ust. 5 oraz art. 35 a ust. 5 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej ( Dz. U. z 1998 r. Nr 64 poz. 414 z późn. zm.) odmówił przyznania T.M. zasiłku stałego wyrównawczego dla osoby [...].
Przyczyną odmowy przyznania pomocy społecznej było, zdaniem organu, nie spełnienie przez wnioskodawcę kryterium wskazanego art. 27 ust. 4 przywołanego aktu prawnego.
Odwołując się od decyzji Nr [...] wnioskodawca zakwestionował ustalenia organu wskazując, iż nie posiada żadnego dochodu.
Decyzją z dnia [...]r. Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję podzielając pogląd organu I instancji co do braku po stronie odwołującego przesłanek określonych w treści art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej.
Decyzję tę T.M. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, a w skardze swojej zarzucił organom I i II instancji błędną interpretację jego żądania, gdyż domagał się przyznania mu zasiłku stałego a nie zasiłku wyrównawczego.
Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 lutego 2004 r. sygn. akt 4II SA/Ka 3525/01 uchylone zostały wydane w sprawie decyzje obu instancji, a Sąd ten nakazał w ponownym postępowaniu rozważyć o jaką formę pomocy społecznej ubiegał się w istocie skarżący. Nadto Sąd uznał jako niewyjaśnione okoliczności faktyczne dotyczące sytuacji życiowej skarżącego przy uwzględnieniu przesłanek zawartych w art. 31 ust. 1 pkt 3 oraz art. 31 a ustawy o pomocy społecznej.
W ponownym rozpoznaniu sprawy, decyzją z dnia [...]r. Nr [...] Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w T. działający z upoważnienia Prezydenta Miasta T., w oparciu o art. 8 ust. 1 pkt 1, art. 37 ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 i art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca o pomocy społecznej ( Dz. U. Nr 64 poz. 593 z późn. zm. ) odmówił przyznania T.M. zasiłku stałego.
Jak wynikało z uzasadnienia wskazanej decyzji podjęto próbę przeprowadzenia wywiadu środowiskowego, jednak ze względu na zachowanie T.M., nie zdołano ustalić o jaką pomoc ubiega się strona.
W związku z powyższym rozpoznano jego wniosek jako odrębne żądania przyznania zasiłku okresowego, stałego i zasiłku okresowego zwrotnego.
Przyczyną odmowy pomocy społecznej w formie zasiłku stałego, która to decyzja jest przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie, stała się odmowa współdziałania strony z pracownikiem socjalnym oraz brak możliwości przeprowadzenia wywiadu środowiskowego.
W odwołaniu wniesionym od przywołanego rozstrzygnięcia T.M. zakwestionował stanowisko organu I instancji podnosząc, iż od [...]r. pracownik socjalny co miesiąc ustala jego sytuację materialną i osobistą a proponowany mu zasiłek okresowy w kwocie [...]zł jako zbyt niski, jest nie do przyjęcia.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...]r. Nr [...] działając na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. uchyliło zaskarżoną decyzję i przekazało sprawę do jej ponownego rozpoznania.