Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 marca 2016 r. sprawy ze skargi I.G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie statusu poszukującego pracy oddala skargę.
Prezydent Miasta Ż. decyzją z dnia [...] r. orzekł o utracie przez skarżącą I.G. statusu osoby poszukującej pracy z dniem 27.03.2015 r. W uzasadnieniu wskazał, że wyżej wymieniona nie stawiła się w Powiatowym Urzędzie Pracy w wyznaczonym terminie i nie powiadomiła w ciągu 7 dni o uzasadnionej przyczynie tego niestawiennictwa.
W odwołaniu od powyższej decyzji pełnomocnik strony podniósł, że zgłosił się 10.03.2015 r. jako pełnomocnik strony. Następnie uzyskał informację od rodziny skarżącej, która przebywa na stałe za granicą, że wydano decyzję o utracie statusu osoby poszukującej pracy. Wskazał, że nie zwrócono się do niego jako pełnomocnika o żadne informacje.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] r., po rozpoznaniu odwołania, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu wskazał, że strona zarejestrowała się w urzędzie pracy w charakterze osoby poszukującej pracy w dniu 21.09.2012 r. W dniu 27.01.2015 r. przyjęła do wiadomości ustalony między nią a Urzędem Pracy w Ż. kolejny wyznaczony termin zgłoszenia się w PUP na dzień 27.03.2015 r. W wyznaczonym terminie nie zgłosiła się i nie powiadomiła w ciągu 7 dni o uzasadnionej przyczynie niestawiennictwa. Następnie organ wskazał, że zgodnie z art. 33 ust. 4a pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, starosta pozbawia osobę zarejestrowaną statusu poszukującego pracy, jeśli poszukujący pracy nie stawił się w powiatowym urzędzie pracy w wyznaczonym terminie, który został ustalony między poszukującym pracy a tym urzędem i nie powiadomił w terminie 7 dni o uzasadnionej przyczynie tego niestawiennictwa. Organ podkreślił, że z przepisu art. 33 ust. 4a pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wynika, że poszukujący pracy nie zostaje pozbawiony statusu osoby poszukującej pracy, jeżeli zostały jednocześnie spełnione następujące warunki: - 1) poszukujący pracy powiadomił o przyczynie niestawiennictwa w ciągu 7 dni od wyznaczonego terminu; 2) przyczyna niestawiennictwa jest uzasadniona. Organ dodał, że za uzasadnioną może być uznana wyłącznie taka przyczyna, która stanowi nieprzewidzianą, nie spowodowaną przez poszukującego pracy, obiektywną przeszkodę uniemożliwiającą zgłoszenie się w wyznaczonym terminie. Następnie podniósł, że I.G. nie spełniła obowiązków wynikających z art. 33 ust. 4a pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia. Nie stawiła się bowiem w ustalonym między nią a Urzędem Pracy w Ż., kolejnym wyznaczonym terminie, tj. 27.03.2015 r., nie powiadomiła także organu zatrudnienia w ciągu 7 dni o uzasadnionej przyczynie niestawiennictwa. Odnosząc się do treści odwołania, w którym pełnomocnik skarżącej podniósł, że zgłosił się 10.03.2015 r. jako pełnomocnik strony, a pomimo tego nie zwrócono się do niego o żadne informacje - organ wskazał, że I.G. własnym podpisem złożonym w karcie rejestracyjnej potwierdziła przyjęcie do wiadomości ustalonego między nią a Urzędem Pracy w Ż. kolejnego wyznaczonego terminu zgłoszenia się w organie zatrudnienia na dzień 27.03.2015 r. Z dokumentacji wynika więc, że strona otrzymała właściwą informację na temat daty kolejnego stawienia się w urzędzie pracy. Potwierdzając pisemnie, że jest świadoma nałożonego na nią obowiązku, wzięła na siebie odpowiedzialność za jego spełnienie. Jednocześnie organ podkreślił, że skarżąca, jak również jej pełnomocnik nie powiadomili organu zatrudnienia w ustawowym terminie 7 dni, o którym mowa w art. 33 ust. 4a pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia, o przyczynach niezgłoszenia się w wyznaczonym terminie, pomimo że wyżej wymieniona przyjęła do wiadomości obowiązek informowania organu zatrudnienia o powodach zakłócających wykonanie obowiązku stawiennictwa w PUP w Ż. W odpowiedzi na zarzuty odwołania, złożonego przez pełnomocnika strony - będącego radcą prawnym organ podkreślił, że z art. 33 ust. 4a pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wynika, iż osoba poszukująca pracy powinna osobiście przyjąć do wiadomości kolejny termin zgłoszenia się w organie zatrudnienia, także stawiennictwo osoby poszukującej pracy w organie zatrudnienia ma charakter osobisty i obowiązek ten nie może być spełniony przez pełnomocnika. W podsumowaniu organ odwoławczy wskazał, że z uwagi na niedopełnienie nałożonego na stronę obowiązku stawienia się w Urzędzie Pracy w dniu 27.03.2015 r., a także z uwagi na brak powiadomienia w okresie do 7 dni od dnia 27.03.2015 r., o uzasadnionej przyczynie niezgłoszenia się w urzędzie pracy, należało uznać, że organ I instancji zasadnie orzekł o utracie przez stronę statusu osoby poszukującej pracy. Podkreślił, że osoba poszukująca pracy powinna cechować się określoną dyscypliną, co oznacza właściwe dokumentowanie zdarzeń zakłócających jej zdolność i gotowość do pracy.