Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz - Kunicka Protokolant Paulina Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi T. M. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w C. nie stwierdził u T.M. choroby zawodowej - zespołu wibracyjnego, wymienionej w poz. 22 wykazu chorób zawodowych stanowiącego załącznik do rozporządzenia z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 105, poz. 869). Organ ten ustalił, że T.M. był zatrudniony w A S. A. w S. w okresie od [...] do [...] na stanowisku kowala. W ramach tego zatrudnienia stale był narażony na drgania mechaniczne o działaniu miejscowym w latach [...], okresowo - w latach [...], a po [...] r. sporadycznie. Przedmiotowa choroba zawodowa nie została u niego rozpoznana w orzeczeniach dwóch placówek medycznych uprawnionych do diagnostyki chorób zawodowych .
Powyższe rozstrzygnięcie zostało utrzymane w mocy zaskarżoną decyzją, wydaną na skutek odwołania pracownika. Organ odwoławczy podzielił ustalenia pierwszej instancji w zakresie okresów występowania i charakteru narażenia zawodowego. Dokładnie przytoczył też treść wydanych w sprawie orzeczeń lekarskich, w tym konkluzję sformułowaną w orzeczeniu Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S., który - wziąwszy pod uwagę dane z wywiadu chorobowego oraz o narażeniu zawodowym na drgania mechaniczne, wyniki przeprowadzonych badań i konsultacji oraz brak dokumentacji medycznej i radiologicznej stwierdzającej obecność objawów chorobowych w okresie zatrudnienia i do 3 lat od ustania narażenia na drgania mechaniczne o działaniu miejscowym - nie znalazł podstaw do rozpoznania zespołu wibracyjnego. Organ odwoławczy nie dopatrzył się powodów, by zakwestionować spójne i zgodne ze sobą orzeczenia lekarskie i uznał, że nie zostały spełnione warunki do stwierdzenia u skarżącego omawianej choroby zawodowej.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego T.M. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji zarzucając jej naruszenie prawa materialnego, a w szczególności rozporządzenia w sprawie chorób zawodowych przez "uzależnienie stwierdzenia choroby zawodowej od pozanormatywnych, sprzecznych z prawem przesłanek albowiem T.M. pracował w warunkach szkodliwych, tj. w narażeniu na ponadnormatywne drgania wywołujące chorobę zawodową - zespół wibracyjny". Z kolei w uzasadnieniu skargi podano za bezsporne, że skarżący przez wiele lat pracy narażony był na działanie czynnika szkodliwego w postaci ponadnormatywnego hałasu, który stwarza ryzyko powstania zmian chorobowych układu nerwowego. Skarżący dalej wywodził, że jeżeli wykryto u niego schorzenie wibracyjne, warunki pracy wskazują z niemal całkowitym prawdopodobieństwem na etiologię zawodową tego schorzenia, a organ orzekający nie wykluczył jednoznacznie związku przyczynowego stwierdzonej choroby z długoletnią pracą w narażeniu na działanie czynnika szkodliwego, to obowiązkiem organu sanitarnego było stwierdzenie zespołu wibracyjnego.
Odpowiadając na skargę organ odwoławczy postulował jej oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest bezzasadna. W szczególności skarżący nie uzasadnił postawionego w niej zarzutu, według którego organ odwoławczy uzależnił stwierdzenie choroby zawodowej od pozanormatywnych, sprzecznych z prawem przesłanek. Tego rodzaju przesłanek skarga w ogóle nie wskazuje, natomiast w swoim uzasadnieniu powołuje się jedynie na bezsporne - zdaniem skarżącego - narażenie na ponadnormatywne działanie hałasu, co w odniesieniu do przedmiotu sprawy, a więc choroby zawodowej zespołu wibracyjnego, nie ma żadnego znaczenia.