Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Miliczek-Ciszewska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Marzanna Sałuda, Sędzia WSA Renata Siudyka, Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2018 r. sprawy ze skargi K. S., A. S., N. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczeń z funduszu alimentacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję.
Decyzją nr [...] z dnia [...]r. Prezydent Miasta C. (dalej organ pierwszej instancji) przyznał osobom uprawnionym: A.S. (ur. [...]r.), N.S. (ur. [...]r.) i K.S. (ur. [...]r.), reprezentowanym przez matkę M.S., prawo do świadczeń z funduszu alimentacyjnego na okres od 1 października 2014 r. do 30 września 2015 r.
Postanowieniem z dnia 12 listopada 2015 r. organ pierwszej instancji wznowił postępowanie w sprawie zakończonej ww. decyzją ostateczną w oparciu o przesłankę określoną w art. 145 § 1 pkt 8 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. z 2017 r., poz. 1257, dalej k.p.a.).
Decyzją nr [...] z dnia [...]r. organ pierwszej instancji uchylił opisaną wyżej decyzję z dnia [...]r. i odmówił przyznania prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego na osoby uprawnione A.S., N.S. i K.S. na okres od 1 października 2014 r. do 30 września 2015 r.
W uzasadnieniu, argumentując na okoliczność występowania w sprawie przesłanki wznowieniowej organ wskazał, że w dniu 16 października 2015 r. do MOPS w C. wpłynęło pismo od komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w C. (dalej SR w C.) z prośbą o wstrzymanie wypłaty świadczeń z funduszu alimentacyjnego dla uprawnionych N.S., A.S., K.S. w związku z faktem, iż Sąd Apelacyjny w K. (dalej SA w K.) uchylił postanowienie Sądu Okręgowego w C. (dalej SO w C.) sygn. akt [...] z dnia [...]r. (udzielające zabezpieczenia) i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania temu sądowi. Kolejno organ pierwszej instancji wskazał, że SO w C. wyrokiem z dnia [...]r. sygn. akt [...] oddalił powództwo, a M.S. złożyła apelację od tego wyroku. Organ podał, że w związku z powyższym postanowieniem z dnia [...]r. wznowił postępowanie w sprawie, a następnie postanowieniem z dnia [...]r. zawiesił postępowanie wznowieniowe do czasu otrzymania wyroku SA w K. rozstrzygającego apelację. Ponieważ jednak w dniu 3 stycznia 2017 r. do organu wpłynął akt zgonu dłużnika alimentacyjnego - R.S. (zgon nastąpił w dniu [...]r.), postanowieniem z dnia [...]r. podjął zawieszone postępowanie. Stwierdził, że w sytuacji, gdy w trakcie postępowania przed SO w C. zmarł dłużnik alimentacyjny, postępowanie w przedmiocie rozwodu zostanie umorzone - małżeństwo ustaje bowiem z powodu śmierci. Końcowo stwierdził, że ze względu na niespełnienie wymogów z art. 2 pkt 2 i pkt 11 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (tj.: Dz. U. z 2016 r., poz. 169 ze zm., dalej ustawa) należało uchylić decyzję z dnia [...]r.
W odwołaniu z dnia 29 marca 2017 r. M.S. działająca jako przedstawiciel ustawowy N.S., K.S. i A.S. wniosła o uchylenie tej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, zarzucając wadliwe ustalenie: 1) jakoby brak było tytułu wykonawczego stanowiącego podstawę do uzyskania świadczenia alimentacyjnego, a to w sytuacji bezskutecznej egzekucji wobec dłużnika alimentacyjnego (naruszenie art. 7 i 77 § 1 k.p.a.), 2) jakoby obowiązek alimentacyjny dłużnika R.S. wobec uprawnionych został uchylony (naruszenie art. 80 k.p.a.). Oceniając decyzję jako niesłuszną skarżąca wskazała, że po wydaniu przez SA w K. postanowienia uchylającego, SO w C. ponownie prawomocnym postanowieniem z dnia [...]r. przyznał uprawnionym alimenty w kwocie po 400 zł, a SR w C. postanowieniem z dnia [...]r. sygn. akt [...] również przyznał uprawnionym świadczenie alimentacyjne po 300 zł miesięcznie. Nadto wyrok SA w K. z dnia [...]r., który uchylił wyrok SO w C. z dnia [...]r. i przekazał sprawę o rozwód do ponownego rozpoznania, nie zmienił orzeczeń w zakresie zabezpieczenia roszczeń alimentacyjnych. Końcowo skarżąca podkreśliła, że nietrafny jest pogląd jakoby w sprawie było brak tytułu wykonawczego, skoro organ pierwszej instancji przyznał uprawnionym świadczenia decyzją z dnia [...]r.