Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Renata Siudyka Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi R.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza C. z dnia [...] nr [...]; 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz skarżącej kwotę [...] złotych (słownie: [...] złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia [...] r., nr [...], wydaną z upoważnienia Burmistrza przez Kierownika ds. Świadczeń Rodzinnych Ośrodka Pomocy Społecznej w C. odmówiono R. K. (dalej skarżącej) przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką G.P. Uzasadniając decyzję organ powołał się na treść art. 17 ust. 1 i ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j.: Dz. U. z 2015 r., poz. 114 z późn. zm., zwanej dalej: "ustawa o świadczeniach rodzinnych") i podniósł między innymi, iż akta sprawy, w szczególności orzeczenie o niepełnosprawności G.P. wskazuje, iż brak jest ustalenia od kiedy powstała jej niepełnosprawność, natomiast ustalony znaczny jej stopień datuje się od dnia 6 marca 2015 r. Z tego powodu nie można stwierdzić, czy została spełniona główna przesłanka uprawniająca do świadczenia pielęgnacyjnego, a więc czy niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała do ukończenia 18 roku życia, jak również w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej do ukończenia 25 roku życia.
W odwołaniu od tej decyzji skarżąca zakwestionowała stanowisko organu wskazując na konieczność sprawowania przez prawie siedem lat całodobowej opieki na niepełnosprawną matką, która jest niezdolna do samodzielnej egzystencji oraz treść wyroku Trybunał Konstytucyjny z dnia 21 października 2014 r. o sygn. akt K 38/13.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...] r., nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r. poz. 267, zwanej dalej w skrócie jako: "K.p.a."), utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W jej uzasadnieniu po zapoznaniu się z aktami sprawy i treścią odwołania zaznaczyło, że zgodnie z normami art. 17 ust 1 i 1b pkt. 1 i 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych:
"1. Świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przysługuje:
1) matce albo ojcu,
2) opiekunowi faktycznemu dziecka,
3) osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej,
4) innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności
- jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.
1a. Osobom, o których mowa w ust. 1 pkt. 4, innym niż spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki, przysługuje świadczenie pielęgnacyjne, w przypadku gdy spełnione są łącznie następujące warunki: