Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Radzicka Sędziowie WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska (spr.) WSA Donata Starosta Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Andrzejak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 08 marca 2012 r. sprawy ze skargi P. P. L. K. Z. L.K. w O. W. na decyzję W. Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w P. z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie nakazu wykonania pasów przeciwpożarowych oddala skargę
Decyzją z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] Komendant Miejski Państwowej Straży Pożarnej w L., na podstawie art. 26 ust. l pkt 1 i art. 27 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 roku o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 12, poz. 68 z 2009 roku ze zm.) oraz art. 104 i art. 107 § 1 i 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm. - dalej Kpa) w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości podczas czynności kontrolno-rozpoznawczych przeprowadzonych w dniu [...] czerwca 2011 r przez mł. kpt. S. B. - starszego specjalistę ds. kontrolno - rozpoznawczych nakazał [...] w O. W. wykonać pasy przeciwpożarowe wzdłuż torów kolejowych linii [...] L.-Z., przebiegające przez obszary leśne administrowane przez Nadleśnictwo W., na terenie powiatu l..
Jako podstawę prawną obowiązku wskazano § 38 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 roku w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. (Dz. U. Nr 109, poz. 719, dalej - rozporządzenie przeciwpożarowe) w związku z art. 17 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz art. 55 ustawy z dnia 28 marca 2003 roku o transporcie kolejowym. (Dz. U. z 2007r., nr 16 poz. 94 z późn. zm.).
W uzasadnieniu organ wskazał, iż źródłem zagrożenia pożarowego dla obszarów leśnych, położonych wzdłuż szlaków kolejowych, jest ruch kolejowy, a w szczególności proces hamowania pociągu. W przepisach kolejowych i instrukcjach są określane odpowiednie masy hamujące dla poszczególnych prędkości taboru i wielkości składu, które mają stanowić skuteczny sposób na bezpieczne zatrzymanie składu kolejowego. Masy te sięgają od kilkudziesięciu do kilkuset ton. Organ podniósł, iż hamowanie odbywa się z wytwarzaniem snopów iskier mechanicznych, stanowiących rozżarzone cząstki stali. Corocznie powstają pożary, spowodowane zablokowanymi hamulcami kolejowego taboru jezdnego. Dochodzi często do tak znacznego rozgrzania elementów jezdnych, że dalsza jazda jest niemożliwa, gdyż obrzeże koła i klocek hamulcowy, rozgrzane do czerwoności, przylegają do siebie ściśle, dopasowane pod wpływem wysokiej temperatury, nawet jeśli hamulec jest wyłączony. Dalszy ruch pociągu jest możliwy po ostygnięciu tych elementów i oderwaniu ich od siebie na skutek skurczu termicznego stali. W związku z tym na odcinkach około stacyjnych od kilkudziesięciu lat są stosowane specjalne urządzenia, służące do badania przegrzania osi - a tym samym eliminacji awarii taboru jezdnego z powodu usterek układu łożyskowego lub zablokowania hamulców. Z tych samych powodów dochodzi do urwania rozgrzanych klocków hamulcowych i ich odrzucenia na znaczne odległości, co w lasach jest pewnym czynnikiem powstania pożaru. W przypadku braku pasów przeciwpożarowych pożar może rozprzestrzenić się na obszary leśne, powodując zagrożenie dla zdrowia i życia ludzkiego.
Odwołanie od powyższej decyzji wniosła [...], wnosząc o jej uchylenie w całości.
W uzasadnieniu odwołująca wskazała, że z § 38 ust. 2 rozporządzenia przeciwpożarowego wynika, że ma on charakter informacyjny, tzn. że wskazuje na akty prawne, które regulują kwestię utrzymania pasów przeciwpożarowych: ustawę o transporcie kolejowym, ustawę o lasach oraz ustawę o ochronie przeciwpożarowej. Dalej odwołująca podniosła, iż ustawa o transporcie kolejowym nie określa podmiotów obowiązanych do wykonywania i utrzymania pasów przeciwpożarowych. Jej art. 55 daje jedynie zarządcy infrastruktury kolejowej prawo do urządzania i utrzymywania pasów przeciwpożarowych za wynagrodzeniem (odszkodowaniem). Prawa tego, nie można utożsamiać z obowiązkiem.